جنبش پرافتخار چپ ایران در گوهر خود بسیار ایران دوست است و مخالفِ ایران ستیزی می باشد.
چپهای ایرانی نسبت به برخی شعار های داده شده در 7 آبان در پاسارگاد مانند «"ما آریایی هستیم عرب نمی پرستیم"» و «"همش میگن دسته خداست هرچی بلاست از عرباست"» انتقادهایی صحیح ومنطقی داشتند و به درستی این شعارها را شوونیستی و راسیستی می دانند. به نظر بنده نیز این شعار ها، تمامیت و یکپارچگی ایران را به خطر می اندازد. پان ایرانیستها و ناسیونالیستهای افراطی باید افکار عرب ستیزانه و ترک ستیزانه را از خود دور کنند.
در زندان زمان شاه بودند کمونیستهایی که شاهنامۀ فردوسی را نیز می خواندند و بسیار لذت می بردند.
رفیق جانباخته "خسروگلسرخی" در دفاعیات خود از بابک خرمدین و مزدک بامدادان به نیکی یاد می کند.
رفیق جانباخته "مصطفی شعاعیان" به بزرگانی مثل زنده یاد دکتر محمد مصدق و میرزا کوچک خان بسیار علاقه مند بود و چپهایی
در برخی از سرودهای سازمان چریکهای فدایی خلق ایران ، عشق به سرزمین ایران و نمادهای ایران باستان به وضوح به چشم می آید.