گرامی1- در دوره ی « ارباب رعیتی» خبری از علم تاریخ نبود که « ابن جریر طبری، بلعمی، ابوالفضل بیهقی و بسیاری دیگر » تاریخ نویس و تاریخدان علمی باشند. اینان« روایتگر»-اند. روایتگر دیده و شنیده های خود. نه تاریخ نویس علمی.تاریخ در قرن اخیر به رشته ی علمی تبدیل شده است.
2-عبدالحسین زرین کوب،فریدون آدمیت،اقبال آشتیانی، سعید نفیسی،همایون کاتوزیان، ناسیونالیستهایی هستند که تاریخ را با ایده لوژی ناسیونالیستی خود « تعریف و روایت» میکنند . تاریخ با دید ایده لوژیک تاریخ علمی نیست. و « روایتگری » هم به تنهایی علم تاریخ نیست. اولین اصل علم دخالت ندادن ایده لوژی در کار علمی ست. اینان در همین اولین قدم کارشان غیر علمی ست.
3-شما که تخصص گرا هستید خوب است بدانید زرین کوب متخصص تاریخ نیست بل متخصص ادبیات است. کار تاریخی را خود انجام داده که ایده لوژیک است.آدمیت حقوق و علوم سیاسی خوانده و نه علم تاریخ.
همانطور که ملاحظه میکنید این مجتهدان شما نیز متخصص علم تاریخ نیستند .
اینها تاریخ نخوانده اند ولی به کار تاریخ پرداخته اند - اینجا ایراد ی نیست- ایراد آنجا ست که آثارشان «علم تاریخ»نیست.
مجموعه ای از روایتهای ایده لوژیک است که به علم تاریخ ربطی ندارد. نمونه اش دو قرن سکوت زرین کوب. که شونیسم خالص است.
4- من ترک هستم . اما پان ترک نیستم. چون ایده لوژی گرا نیستم. اما شما هم ناسیونالیست و هم نژاد گرا هستید.
شما مقلد این پهلوان پنبه ها هستید که نام بردید ، و از این رو کسی که دچار « پارانوا» شده شما هستید نه من.
5- می بینید که بادباکهای شما با یک تلنگر میترکند.
این تقصیر من نیست. تقصیر شماست که برای خودتان پهلوان پنبه درست کرده اید.
و دچار پارانوئید « کوروش» و این مجتهدان هستید.
----
ساعدی پزشکی خوانده ولی ادبیات تولید کرده. شاملو ادبیات نخوانده ولی ادبیات تولید کرده- شهریار ادبیات نخوانده ولی ادبیات تولید کرده و همینطور در سطخ جهان .
داریوش آشوری اقتصاد خوانده ولی در زبانشناسی فارسی کار میکند. تخصصی هم ندارد.
ولی متاسفانه افراد شما علم تاریخ تولید نکرده اند. «روایت» نوشته اند یا بیانیه شونیستی مثل زرین کوب.
اثر قابل ذکر تاریخی ، تاریخ اختماعی ایران نوشته ی مرتضی راوندی ست. که منهای ایراد های مختلف از دو ایراد اساسی رنج می برد ، ناسیونالیسم ، و مارکسیسم. یعنی کمر علم را شکسته. با این همه جهت دریافت اطلاعات قابل استفاده است.
----
خطای شما اینجاست که برای دیگری حق انتخاب و فکر نمیدهید. شما میتوانید مجتهدان خود را خدا بدانید ولی حق ندارید از دیگری
بخواهید که مثل شما فکر کند و مثل شما انتخاب نماید. من برعکس شما فکر و انتخاب میکنم. همین.