صالح عزیز، مساله ملی و مقابله با تحقیر ملتی یک مساله عمومی است وقتی یک آزربایجانی در داخل حاکمیت در حین سخنرانی انغلاب را انقلاب و یا عراغ را عراق تلفظ می کند، از لاریجانی گرفته تا رفسنجانی و فارسزبانان حاظر در صحنه، برای لهجه آنها نیشخند حقارتبار می زنند، آنها هم خود را تار جدا بافته از ایران احساس می کنند، و در ضمن این قدرت شعله آتش گرمای توده های تحقیر شده ترک در جامعه است که دیگ آب یخ حاکمیت را ذوب کرده و این حبابهائی که در داخل دیگ می بینید این نماینگر غلیانی است که قدرت رشد حرکت ملی را نشان می دهد، ما اگر به مسئله ملی به روش دسته بندی کمونیستها و مجاهدین بر خورد کنیم و جامعه را به مرتجع و سرسپرده و مبارز انقلابی تقسیم کنیم، خیلی از ملیتچی های مستتر در حاکمیت را به جبهه پانیرانیستها خواهیم فرستاد، هر کسی به نحوی برای حرکت ملی تلاش می کند، یکی با مکه رفتن و دیگری با
صالح عزیز، مساله ملی و
صالح عزیز، مساله ملی و
Anonymous
نوشتن و سخنرانی، کار همه اشان با ارزش است برخورد عشیرتی در مقطع مدرنیسم و پست مدرنیسم تاریخی ما را از واقعیتها دور می کند، نمی شود با مساله اینگونه برخورد کرد که چون گاو مشهدی حسن مزرعه آقا جلال را چریده، پس از این به بعد تمام فامیل مشهدی حسن و همه کسانی که با مشهدی حسن سلام و علیک می کنند و حتی مرغ و خروس های مشهدی حسن را از حق ورود به خانه آقا جلال منع کنیم، در عصر مذاکره و گفتگو، گرهی را که با زبان ٢٠٠ گرمی می شود باز کرد، با تانک و توپ ٢٠٠ تنی نمی شود باز کرد،