Iraj Oraji
نظرات رسیده
Iraj Oraji
هوشنگ گرامی، وقتی گفته میشود که اختیار سرنوشت یک کشور و ۸۵ میلیون نفر را فقط سه درصد تعیین میکنند و بقیه امت محسوب می شوند این به معنای این است که زنجیر خفت و خواری و انسان بالغ و عاقل
Iraj Oraji
هوشنگ گرامی، وقتی گفته میشود که اختیار سرنوشت یک کشور و ۸۵ میلیون نفر را فقط سه درصد تعیین میکنند و بقیه امت محسوب می شوند این به معنای این است که زنجیر خفت و خواری و انسان بالغ و عاقل محسوب نشدن و نداشتن استقلال رای هم به گردن برانداز و هم بر گردن زیدآبادی آویزان است. برانداز چیزی جز آزادی و داشتن اختیار و حق آزاد تعیین سرنوشت خود و کشور را ندارد. آقای زیدآبادی هم اگر بدنبال احقاق کرامت انسانی برای خود و برای همنوعان خود است، راهکار رسیدن به آن کرامت و چه تغییراتی در ساختار حکومت برای رسیدن به آن حق لازم است صورت بگیرد را نشان دهد تا ما به اصطلاح براندازان همان راهکار را پیشه کنیم. بعضی وقتها پرداختن به حواشی و نق زدن برای شانه خالی کردن از وظیفه است و درست نیست. توان همه ما یکسان نیست بخصوص اینکه در جغرافیای متفاوتی هم قرار داریم و تصور من این است صادق ترین شیوه این باشد که توقعاتمان را به سطح هزینه پردازی خودمان برای آن منظور که منتقل بکنیم آنوقت دامنه مبالغه هم محدود خواهد شد و زمینه ای هم برای بهانه گیری و فرار از وظیفه شهروندی و روشنفکری نخواهد بود.
هوشنگ گرامی، وقتی گفته میشود که اختیار سرنوشت یک کشور و ۸۵ میلیون نفر را فقط سه درصد تعیین میکنند و بقیه امت محسوب می شوند این به معنای این است که زنجیر خفت و خواری و انسان بالغ و عاقل محسوب نشدن و نداشتن استقلال رای هم به گردن برانداز و هم بر گردن زیدآبادی آویزان است. برانداز چیزی جز آزادی و داشتن اختیار و حق آزاد تعیین سرنوشت خود و کشور را ندارد. آقای زیدآبادی هم اگر بدنبال احقاق کرامت انسانی برای خود و برای همنوعان خود است، راهکار رسیدن به آن کرامت و چه تغییراتی در ساختار حکومت برای رسیدن به آن حق لازم است صورت بگیرد را نشان دهد تا ما به اصطلاح براندازان همان راهکار را پیشه کنیم. بعضی وقتها پرداختن به حواشی و نق زدن برای شانه خالی کردن از وظیفه است و درست نیست. توان همه ما یکسان نیست بخصوص اینکه در جغرافیای متفاوتی هم قرار داریم و تصور من این است صادق ترین شیوه این باشد که توقعاتمان را به سطح هزینه پردازی خودمان برای آن منظور که منتقل بکنیم آنوقت دامنه مبالغه هم محدود خواهد شد و زمینه ای هم برای بهانه گیری و فرار از وظیفه شهروندی و روشنفکری نخواهد بود.