من فکر میکنم آنچه که تعیین

من فکر میکنم آنچه که تعیین کنندۀ مواضع سیاسی آقای زیدآبادی می‌باشد، وابستگی عمیق ایدئولوژیک او به مبانی عقیدتی حاکم بر جمهوری اسلامی است. در تحلیل نهایی همه تلاش او این است که تلاش کند تا شاید راهی برای نجات کشتی درهم شکسته نظام، برغم همۀ ناتوانی ناخدایانش، بیابد، چرا که پایان نظام را با سکولاریسم منتهی به لائیسیته در ایران میداند، هرچند که صراحتا این نگرانی را ابراز نمی‌کند. برای او آنچه بیش از هرچیز مهم است بر زمین نیفتادن پرچم اسلام است و این را یک وظیفه شرعی برای خود میداند. برای او مهم نیست چه کسی در رهبری باشد و یا چه جناحی حاکم باشد، مهمتر از آن حفظ اساس جمهوری اسلامی ست و از این روست که با هر نوع براندازی ( چه نرم و چه سخت، چه خشونت پرهیز و چه خشونت آمیز ) مخالف است اما از بیان بدون لکنت آن احتراز میکند و بنظر من اینکه از هر فرصت و با هر بهانه ای براندازان را مورد انتقاد قرار میدهد ناشی از نگرانی او از سرنوشت « اسلام عزیز» می‌باشد. البته در این مورد آقای زیدآبادی تنها نیست و بسیاری از اصلاح طلبان و ملی- مذهبی ها نیز در بزنگاه های حساس که تمامیت نظام اسلامی در خطر قرار گیرد، مواضع مشترکی داشته و دارند.