Skip to main content

سلام آقای تبریزی،

سلام آقای تبریزی،
محمد احمدی زاده
عنوان مقاله:
تبریزی: صمد رحیم زاده

سلام آقای تبریزی،
مرحوم صمد رحیم زاده را تا حدودی می شناختم. بعد از اینکه از اداره اخراج شدم ،جهت دخل و خرج خانواده مغازه کوچک آلات مو سیقی باز کردم. مرحوم گاه گداری مغازه می آمدند. فردی بود متواضع،

خالی از هر گونه ادعا و غرور. سواد خواندن و نوشتن زیاد نداشت. سواد موسیقی ضعیف اما تکنیک فوق العاده ای داشت. آدم بسیار ساده ای بود. از دانش سیاسی اش برایتان بگویم حتی به اندازه حرف «س» سیاست آگاهی نداشت. بچه پایین شهر تبریز بود، با فقر و بی پولی دست و پنجه نرم می کرد. از راه قالیبافی خرج خانواده اش را در می آورد. آزارش حتی به مورچه هم نمی رسید. لطفا ملاک ما برای قضاوت در مورد افراد گوگل و اینترنت نباشد. زمانی که ایشان برای صدا و سیما کار می کردند، سازمان شعر مورد تایید خودش را دست آقای علی سلیمی می داد، ایشان آهنگ می ساختند، علی فرشباف، موحدی، محی، رضوی، اسماعیل زاده، شاطریان و ..... می نواختند و صمد رحیم زاده، خراسانی، حسن جداری، نژاد آریا هم می خو اندند. آن مو قع چاره ای جز این نبود.