بیش از ۳۰ سال است که این سؤال
راحله طارانی
عنوان مقاله:
"این بوسه‌ی وداعم را یکسان بین تمامی مردم قسمت کنید" حسین اقدامی
بیش از ۳۰ سال است که این سؤال در من تکرار می شود که آخر چگونه توانستند آن همه انسان آزاده ای را که چون حسین حتی بوسه وداعشان را یکسان بین تمامی مردم قسمت کردند، با آن قساوت از زندگی محروم کنند؟!
“نانی تلخ و شرابی گس
و فریادِ بیگاهِ مسافری
کِه اش خار و صلیب در راه است
این بوسه‌ی وداعم را یکسان بین تمامی مردم قسمت کنید
زان پیشتر که یهودا لب به زهرِ کینه بیالاید
ـ شب بر مدارِ فاجعه خفته است
در جلجتا چه می‌گذرد؟
که ناقوس‌های ندبه خاموشند؟
من با نوشیدن آخرین جرعه‌ی جامم
میعادِ عشق را
بر سفره‌ی شامِ آخر تکرار می‌کنم.
ـ و بر فراز شبستان
توفان تند خون
بر صلیب می‌گذرد. ….”
زنده یاد حسین اقدامی صدرایی ـ زندان اوین تابستان۶۷
و فریادِ بیگاهِ مسافری
کِه اش خار و صلیب در راه است
این بوسه‌ی وداعم را یکسان بین تمامی مردم قسمت کنید
زان پیشتر که یهودا لب به زهرِ کینه بیالاید
ـ شب بر مدارِ فاجعه خفته است
در جلجتا چه می‌گذرد؟
که ناقوس‌های ندبه خاموشند؟
من با نوشیدن آخرین جرعه‌ی جامم
میعادِ عشق را
بر سفره‌ی شامِ آخر تکرار می‌کنم.
ـ و بر فراز شبستان
توفان تند خون
بر صلیب می‌گذرد. ….”
زنده یاد حسین اقدامی صدرایی ـ زندان اوین تابستان۶۷