با درود و سپاس از توجه شما،

با درود و سپاس از توجه شما،
ممنونم از اینکه نظرتان را بازتاب دادید.
پاسخ:
۱- اشاره کردید که ۱۰ سال پیش نوشتم دیگر از حکومت اسلامی چیزی جز یک جنازه متعفن باقی نمانده است.
سخن دقیقی است. خیزش های مردمی یکدهه اخیر بیانگر خفگی جامعه ایرانی از تعفن نظام بود. حکومت اسلامی یک جنازه متعفن است و با اتکاء به نیروی سرکوب شبکه های تروریستی حزب الله ایران، حزب الله لبنان، حشد الشعبی و .. به حیات خود ادامه می دهد.
کل سیستم در بخش اورژاتس و با تنفس مصنوعی زنده نگهداسته شده است.
۲- سخن شما کاملن درست است که هر کشوری با نام رسمی حکومت آن مورد خطاب قرار می گیرد.
دولت ها عمری گذرا، و کشورها حیات طولانی دارند.
دولت ها مورد خطاب قرار داده می شوند، زیرا ظاهرا اراده باشندگان کشور را نمایندگی می کنند. تفاوت در تفکیک میان دولت و ملت، بویژه در کشورهائی که فاشیسم، دیکتاتوری و استبداد حاکم است، مهم می باشد.
اگر وزیر امور خارجه اسرائیل از "جمهوری اسلامی ایران" سخن می گفت، و آنرا به ایران تعمیم نمی داد، نیازی به اندرز نداشت.
۳- من منتظر پاسخ آقای یائیر لاپید نبودم ولی هدف روشنگرانه شفافی داشتم:

من آنچه شرط بلاغست با تو می‌گویم

تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال

محل قابل و آنگه نصیحت قائل

چو گوش هوش نباشد چه سود حسن مقال

به چشم و گوش و دهان آدمی نباشد شخص

که هست صورت دیوار را همین تمثال

نصیحت همه عالم چو باد در قفس است

به گوش مردم نادان چو آب در غربال

با احترام
اقبال