بدبختانه نویسنده این نوشتار

..... سخنان نگاه کنید:

"..... نویسندگان ایرانی از جمله محمد معین، عبدالحسین زرین کوب، شجاع الدین شفا درباره کتاب سوزی در جندی شاپور توسط اعراب سخن گفته اند! ....."

"..... ابن خلدون نوشت یکی از آثار شوم و زیان بخش حمله اعراب به ایران محو آثار علمی و ادبی این مرز و بوم بود! به گفته او عرب ها همه کتاب های علمی و ادبی را به عنوان آثار و یادگارهای کفر و زندقه از میان بردند! ....."

"..... حمله عرب ها با هدف نابودی تمدن ها و فرهنگ های دیگر بود! ....."

"..... سوزاندن کتاب های کتابخانه اسکندریه و سوزاندن و به آب ریختن کتاب های موجود در ایران توسط سپاهیان عرب از برجسته ترین این اقدام های ویرانگر بوده است! ....."

"..... در زمان حمله اعراب به دستور عمر ابن خطاب اسناد و کتاب های تاریخی به دست سپاهیان عرب نابود می گردند! ....."

"..... روحیه کتاب ستیزی عرب بدوی و حقیر شمردن امر تعلیم و فرهنگ و نیز بافت روان شناختی خلفای عرب و هدف غارتگری آنها کتاب سوزی را امکان پذیر می نمود! ....."

و ..... و ..... و .....

اما رویدادهای تاریخی نشان می دهند که مسلمان ها به ایران تاختند نه عرب ها ! در میان مسلمان هائی که به ایران تاختند اروپائی های مسلمان شده، یهودی های مسلمان شده، آفریقائی های مسلمان شده و حتی ایرانیان مسلمان شده نیز بودند و در میان کسانی که به دین اسلام باور نداشتند عرب ها نیز به فراوانی دیده می شدند!

از این روی به جای آن که بگوئیم عرب ها چنین و چنان کردند باید بگوئیم که مسلمان ها چنین و چنان کردند! ما نمی توانیم همه کاسه کوزه ها را بر سر عرب ها بکوبیم و مسلمان های دیگری را که عرب نبودند از رویدادهای زشتی که به نام اسلام انجام شدند برکنار بدانیم!