خانم سولماز ذالک زاده گرامی، به نظر من "" قوام "" یک سیاستمدار حرفهای آنگونه که شما میگوید نبود، "" ما همانطور که در ایران یک روشنفکر حرفهای نداریم، یک سیاستمدار حرفهای نیز نداریم""، ابتدا چند ویژگی یک سیاستمدار حرفهای را بیان کنیم، اگر این ویژگیها را در "" هنر کسب قدرت، هنر حفظ قدرت و هنر گسترش قدرت "" خلاصه کنیم، با توجه به سوابق "" قوام """ و تجربه ایشون در دورهٔ حکومت قاجارها که فکر کنم دائی ایشون """ ميرزاعلى خان امين الدوله "" حاکم آذربایجان بود و قوام در ۲۰ سالگی به عنوان منشی ایشون در دربار حضور داشت که هیچ از سنّ ۱۶ - ۱۷ سالگی در دربار ناصردین شاه شاهد بازیهای سیاسی بود باید در دوران بعد از سقوط قاجار و دیدن ریخت و پاشهای رضا قلدر که مدام میخواست پول خزانه و گمرکات را به جیب مبارک بریزد """ باید بجای مبارزه با کلنل پسیان، اتحادی با و میبست و این مرتیکه رضا خان را
خانم سولماز ذالک زاده گرامی،
خانم سولماز ذالک زاده گرامی،
ناشناس
میکشتند "" با علم به اینکه هم قوام، هم کلنل پسیان هر دو زمانی والی خراسان بودند، به راحتی از عهده رضا خان و سید ضیائ بر میآمدند، مخصوصا که هر دو با رضا خان مخالف بودند.به نظر من یک سیاست مدار حرفهای آنهم در آن زمان باید این قدر شم سیاسی داشته باشد تا قادر به درک آن "" فرصت تاریخی "" شده باشد، در غیر اینصورت، همانی میشود که به سر قوام آمد، رضا خان همین که امور را قبضه کرد، قوام را مرخص کرد.