من دقیقا یادمه که تعدادی بنام

من دقیقا یادمه که تعدادی بنام حزب فقط حزب الله رهبر فقط روح الله ونیز عده ای از مردم عادی فریب آخوندها را خورده و به ما بعنوان ضدانقلاب حمله میکردند و وقتی ما گروههای چپ و مجاهدین مخفی شدیم بازهم بسیج محله که در مساجد دور آخوندها جمع میشدند نقش جاسوس و مخبر را بازی کرده و چون مسلح بودند راسا اقدام به دستگیری آنهای میکردند که توسط صاحبخانه ها لو رفته بودند . رژیم از طریق بنگاههای اجاره خانه هم به آدرس مبارزین حمله و دستگیر میکردند خیلیها مجبور به فرار به دیگر شهرها و غالبا به کردستان که تا حدودی آزاد بود میکردند.
لازم به ذکر است که در پروسه دمکراتیک کوتاه 58 و اوایل 59 که بیحجابی با وجود فعالیت پاترولهای کمیته انقلاب هنوز هم رواج داشت بحثهای خیابانی زیادی بصورت علنی در اطراف دانشگاه و پارکها و میدانها صورت میگرفت که همه گروهها آزادانه با هم بحث میکردند غافل از اینکه توده ایها و بسیجیها با نقشه در این اجتماعات آمده و شناسایی و عکسبرداری میکردند. معاودین عراقی در این میانه همکاران خوبی برای کمیته و سپاه بودند. همه اینها بعدا در شناسایی دستگیر شدگان با لاجوردی و کمیته مشترک کمک میکردند.
بسیاری از مبارزین توسط همسایه ها و حتی وابستگان و در مواری خانواده خود لو رفته و به مسلخ برده میشدند.
در همه موارد بالا آخوندها در ستاد سراسری امام جمعه های مساجد منبع و محرک و رهبری جلب مخالفین را عهده دار شدند من شخصا در سال 59 با نشریه کار دستگیر و در کمیته چهار راه وصال با فتوای یک آخوند قین پیزوری که اسمش یادم نیست هشتاد ضربه شلاق خوردم و موهای سرم چهار راه تراشیده شد و با تنی مجروح آزاد شدم البته که من بهمان صورت در میدان ولی عصر و خیابان ولی عصر لخت شده و افشا گری کردم .
من مسوول بساط اقلیت در بلوار کشاورز میدان ولی عصر بودم یک هوادار علنی شناخته شده که بعلت موقعیتم هواداران زیادی حتی کروههای دیگربا من رابطه داشتند و این بعد از دستگیریم برای بازجوها روشن بود بهمین خاطر شدیدترین شکنجه هارا متحمل شدم تا افراد را لو بدهم ولی خوشبختانه من تنهایی بدون معرفی فردی دستگیر و بزیر اخیه رفتم