فی مدح المهناز الهدایتی
ناشناس
فی مدح المهناز الهدایتی
مهنازِ شاعر! آه ای مهنازِ جانی
با شعر ما را از اسارت میرهانی
تو آسیا را توی گونی کردهای و
باید که اعــزامت کنم جامجهانی
حبِ وطن داری اگرچه توی لندن
همبند هستی با مریضانِ روانی
با تو میانِ آسمانهایم؛ مهِ ناز!
از قامتم گردِ زمین را میتکانی
آه! ای عروس شعر! قلبم را گرفتی
با شعرهای بینظیر و آنچنانـــی
عزیز عباسی