نام او مهناز بود

نام او مهناز بود
شعر او آواز بود

نغمه های شعر او
بی نیاز از ساز بود

آسمان شعر را
معنی پرواز بود

شعر او پر مایه بود
مملو از ایجاز بود

درک آن دشوار بود
پر ز رمز و راز بود

در مصاف شاعران
او یکی جانباز بود

او همای شعر نو
شاملو چون غاز بود

مبدع شعر کهن
از همان آغاز بود

سکس در اشعار او
بس غلط انداز بود

شعر سکسش معجزه
بکر و جریان ساز بود

گوئی دیگر او نبود
حافظ شیراز بود

او بکارت را درید
این دگر اعجاز بود

غرق شهوت بود او
مثل یک سرباز بود

قهرمان شعر او
.....................

میشد عالی گر در آن
..........................

شاد بود اشعار او
شاعری طناز بود

فارغ از اندیشه اش
صورتش هم ناز بود