اگردرگذشته‌ همجواری ایران با اتحادشوروی همچون ابرقدرتی همواره‌ جای نگرانی بود، بامتلاشی شدن آن کشور، برخی تهدیدها به‌فرصت و برخی فرصت ها به‌تهدید بدل گردید. سالهای اولیه‌ استقلال آن کشورها با فقروجنگ و ویرانیهای قبلی ناشی از بی توجهی اتحاد شوروی آغازشد. اما باتوجه‌ به‌اهمیت ژئوپولیتیک هرکدام ازآنان رفته‌ رفته‌ آن کشورهادراهداف استراتژیک بلند مدت قدرتهای بزرگ جای گرفتند.

تحولات مصر آمریکا و اروپا را در برابر شرایط پیچیده و بی‌سابقه‌ای قرار داده است. این بحث مطرح است که ثبات و امنیت و تامین منافع را چگونه می‌توان با دموکراتیزاسیون منطقه پیوند زد. برای اسرائیل مسئله از این هم دشوارتر است. در طول سی‌ سال گذشته دولت‌های مختلف اسرائیل با رژیم حسنی مبارک مناسباتی تنگاتنگ داشته‌اند. در واقع از زمان قرارداد صلح کمپ‌دیوید میان دو کشور در سال 1978، مصر همواره برای اسرائیل لنگر ثبات و امنیت به شمار می‌آمده است.

وقتی که انسان به دنیا می آید با یک سرمایه عدد 1 به دنیا می آید و هر عمل شایسته که نسبت به وطن و ملت و مملکت خود انجام می دهد ، جامعه و افکار عمومی در سمت راست این عدد 1 ، یک صفر یا دو صفر و یا سه صفر می گذارند . آن عدد 1 می شود :10 یا 100 ، یا 1000- هر اندازه که کار خوب و منطقی و به نفع جامعه انجام می دهد بر تعداد این صفر ها ، در سمت راست این عدد 1 اضافه می شود . امٌا آری امٌا اگر روزی بر خلاف منافع ملت خود ، عملی انجام داد ، به ملت دروغ گفت...

چندی پیش بدنبال یک رفراندوم آزاد تحت نظرسازمان ملل, جنوب سودان بعنوان جدید ترین دولت-ملت پا به عرصه وجود نهاد. هرچند رسما این کشور اعلام استقلال نکرده و بالطبع هنوز هیچ کشوری نیز آنرا برسمیت نمی شناسد و لیکن ظاهرا مانعی هم در نیل به این هدف بعد از اعمال اراده دموکراتیک خویش موجود نمی باشد. قریب به 99 درصد مردم با رای خود استقلال را به فدرالیزم در چهارچوب دولت سودان ترجیح داده و نشان دادند که تنها راه واقعی رهائی از ستم ملی , اقتصادی, عقب ماندگی فرهنگی و ... استقلال است.

ضروریست برای درس آموزی از گذشته، این پرسش مطرح شود که چرا جنبش «رأی من کو؟» در مرکز تنها ماند و به غیر از چند شهر، در جاهای دیگر گسترش نیافت؟ رأس و بدنه، «هیچکدام» توجهی به خواسته های ملی-دموکراتیک مردمان گوناگون ایران نکردند. حتی نمایندگان رأس، تماس گیرندگان آذربایجانی را که حامی خواسته های ملی-دموکراتیک بودند،در تبریز از دفتر خود بیرون راندند. رأس و بدنه فکر میکردند بدون جنبشهای ملی- دموکراتیک میتوانند به اهداف خود برسند، که عملاً نشد. و تنها مانده و متحمل »ضربات بسیار سنگین» شدند.

تحولات روزهای اخیر مصر، جمهوری اسلامی را ناگزیز به موضعگیری نموده است.اگر بیننده تلویزیون نداند گزارش های تلویزیونی از قاهره گزارش می شود، چه بسا آن را با حوادث پس از انتخابات ایران اشتباه بگیرد با یک تفاوت که تظاهرات مردم ایران به مراتب مسالمت آمیزتر از مصر بود و در مقابل خشونت به کار گرفته در ایران توسط دولت به مراتب بیشتر از مصر. به رغم این تشابه، اما، دستگاه تبلیغاتی جمهوری اسلامی، آنچه در مصر رخ می‌دهد را خیزش اسلامی و آنچه در ایران رخ داد را فتنه نامیدند.

داریوش همایون وقتی از زندانی که قطعا منجر به اعدامش می شد گریخت، و به فرنگ آمد، مثل صدها هزار ایرانی بود که انقلاب آنها را رانده بود، اما او گوشه ای ننشست و نگذاشت تا فاصله اش با جامعه ایران، بیشتر و بیشتر شود. ماند و سعی کرد خود را زنده و موثر نگه دارد. راهی که او را به مردم ایران رساند بسیار دورتر و طولانی تر از راهی بود که بسیاری از اعضای گروههای سیاسی مخالف حکومت پهلوی و جمهوری اسلامی طی کردند. اما او دریافته بود که اگر بناست دلش با مردم ایران باشد، باید چشم از تحولات درونی ایران برندارد و د

جنبش اعتراضی مردم مصر مخالفان دولت مصر امروز (دوشنبه) در هفتمین روز از اعتراض های گستردۀ خود مردم این کشور را به یک اعتصاب عمومی و برگزاری یک راه پیمائی میلیونی فراخواندند. عید محمد، یکی از سازمان دهندگان جنبش اعتراضی مردم مصر، در گفتگوئی با خبرگزاری فرانسه در قاهره گفت: دیشب تصمیم گرفته شد که در روز سه شنبه (فردا) یک راهپیمائی یک میلیون نفری برگزار شود. عید محمد افزود، افزون بر این تصمیم گرفته شد که یک اعتصاب عمومی نیز راه اندازی شود.

بگمان اين قلم مهمترين مطالبهً مردم مصر و تونس را مي توان هويت طلبي در همهً عرصه هاي سياسي، اقتصادي و اجتماعي و فرهنگي دانست. اين دوکشور تجربهً مشترکي از شکوفايي در دوران باستان، قبل از شکوفايي تمدنهاي سواحل آسيايي مديترانه و بين النهرين را با خود دارند. ولي از آن پس، اينها نخست تجربهً تسلط تمدنهاي بين النهرين، بعد ايراني ها (در مورد حداقل مصر)، سپس رومي ها، اعراب مسلمان، عثماني ها، اروپايي ها و نهايتا تسلط فرانسه و آمريکا را از سرگذرانده اند...

آنارکو فمنیست های مدرن اهمیت خاصی برای آنارشیسم کمونیستی کروپتکین قائل هستند چون در نظر آنان او جنبه های اجتماعی و شخصی طبیعت انسان را مورد توجه قرار داد که برای فمنیست ها اهمیت خاصی دارند و پایه بعضی از توانایی های آنان هستند . در مورد وحدت آنارشیسم و فمنیست اشاره میشود که فمنیستها ، آنارشیستهای واقعی هستند .اتحاد آنان باعث قدرت و تکمیل هم میشود چون آنان روی انقلاب مداوم تاکید میکنند.