ابوالفضل محققی  : تمنای رسیدن به رویاها ، تلاش برای آفرینش جهانی زیبا ! در نوردیدن سخت راه ها ست . راه های سختی که تو پیمودی !با زخم های نشسته برتن .هر زخم ،نشانی از دریده شدن پرده پنداری ، گریه براستغنای عشقی که" اندران طوفان نماید هفت دریا شبنمی "خوردن کفی افیون است "از آن دریای بی پایان "مجامعت عشق است با شاه هم نشین درون ! که اگر گوهری نا یاب در تو بیند! چونان بوته سوزان"طوز" ظاهر شده بر موسی! بر تو ظاهر می شود می سوزاند ت بی آن که خود بسوزد. آتش بر دلت می نهد ،رهایت می کند.تا با جوانه هایئ از آتش چون آرش "جان بر تیر نهی "بجان خدمت گذار باغ آتش کردی " که زیبائی باغ جهان از جان آتش گرفته عاشقان است .این سرزمین هر گز از ناله عاشقانی چنین خالی مباد .غاشقانی که بر سر دار بشارت شادی می دهند .بشارت مهر وجهان خالی از کین .رویاهای زیبای آدمی را پایانی نیست !