● آخرین مطالب سایت

خشم فروخفته مردم از بیدادگری های رژیم اسلامی خاموش نمی شود. 16 اذر امسال نیز فریاد «مرگ بر دیکتاتور»، ”زندانی سياسی آزاد بايد گردد“ ، ”بسيجی حيا کن دانشگاه رو رها کن“ و ... در دانشگاهها طنین افکند! باشد که اتحاد کارگران، زنان و جوانان به ننگ سلطه اسلام و اسلامگرایان بر میهنمان خاتمه دهد!

"سعید مرتضوی، مدیر عامل سابق تأمین اجتماعی که در گزارش تحقیق و تفحص مجلس اتهامات متعددی به وی درباره پرداخت هدیه به نمایندگان مجلس، معاون اول سابق رئیس‌جمهور و کارهای خلاف قانون نسبت داده شده بود، در جوابیه‌ای مبسوط این موارد را پاسخ گفته و مدعی نادرستی آن‌ها شده است." جوابیه مرتضوی در واقع توجیه نامه فساد، رشوه خواری و روابط مافیائی در ملاخانه و لجنزاری بنام جمهوری اسلامی است!!!

رژیم ولایت فقیه رژیم دزدها و مفت خورهاست، ددمنش است، زن ستیز است، کهنه پرست است، سرکوبگر است، ایران ویران کن است و در اینها گمانی نیست ولی پاسخ کوتاه و گویای این پرسش که آیا رژیم آخوندی یک رژیم ناسیونالیست است یا نه؟ این است که نه! و نباید با به کارگیری واژگان نادرست هنگام سخن گفتن درباره این رژیم دوزخی به خود این رژیم سودرسانی کرد .....

صبح روز شنبه هفتم دسامبر 2013، هاشم شعبانی نژاد وهادی راشدی دو فعال فرهنگی عرب شهر خلفیه( رامشير) که به همراه سه تن دیگر از فعالان این شهر به اعدام محکوم شده بودند، توسط نیروهای اطلاعات از زندان کارون به مکانی نامعلوم انتقال داده شده اند.

قتل عام مردم و جوانان عرب اهواز همچنان ادامه دارد و منشور حقوق شهروندی دولت تدبیر و امید هم خالی از قدرت اجرائیه، چون تصمیمات مهم حکومتی بخصوص در مناطق قومی و ملیتها در سپاه و بیت رهبری اتخاذ میشود، در این برنامه دلیل اعدام جوانان عرب و منشور پیشنهادی حقوق شهروندی به دلیل به نقد کشیده میشود.

عزیزان دانشجو از فرصت سالگرد ۱۶ آذر استفاده کنید و با همبستگی و اتحاد، استقلال دانشگاهها را مطالبه کنید. باید سالگرد ۱۶ آذر امسال حرکتی باشد به سوی استقلال دانشگاهها و برپائی تشکل های مستقل دانشجویی.

اندیشۀ " می بخشیم و فراموش نمی کنیم" که در آفریقای جنوبی عملی شد، در چه شرایطی میتواند در ایران هم پیاده شود؟ در آفریقای جنوبی رژیم آپارتاید با اپوزیسیون سر میز مذاکره نشست و برای نفی سقوط قهقرایی جامعه « آشتی عمومی» را با پذیرش « رفع حاکمیت نژاد پرستی و تبعیض، و ایجاد دموکراسی» با هم پیش بردند. در ایران اگر حکومت در رابطه با اپوزیسیون سیاست آشتی عمومی پیش گیرد و بخواهد « رفع تبعیض و ایجاد دموکراسی و عدالت اجتماعی» را در جامعه عملی کند میتوان گفت امکان رسیدن به می بخشم و فراموش نمی کنم ....

چنانچه آدمها با روح و روان حیوانات آگاه می شدند هرگز بخود اجازه نمی دادند
با آنها بدرفتاری کنند وبدتر از آن برای ارضای شکمشان به کشتارگاه بفرستند.
متاسفانه آگاهی کم است ویا خود خواهی زیاد است.

همیشه این پرسش در اذهان ناظران تحولات سیاسی ایران وجود دارد که چرا برخی از فعالان سیاسی و دگر اندیشان و دگر باوران بیش از دیگر افرادی از همین سنخ سرکوب می‌شوند، چرا برخی از معترضان کشته نمی‌شوند و برخی کشته می‌شوند، چرا برخی از آنها در زندان شکنجه می شوند و برخی نمی شوند، و چرا حکومت رفتاری متفاوت با معترضان و مخالفان خود دارد؟

در زمان طرح رفورم شش گانه شاه،درگروههای چپ نظرات متنوعی ابرازمی شد.جناحی این رفورم راقبول نداشت وباآن مخالفت می ورزید وتنهاانقلاب راچاره کارمی دانست،که زمینه عملی شدن نداشت.بخشی ازگروههای چپ رفورم رامی پذیرفتند،ولی می دانستند که شاه ظرفیت اجرای صحیح چنین رفورمی راندارد

او مظهر مردم زحمتکش کشورش بودوتاآخرین دقایق عمرش نگران انسانها،بخصوص زحمتکشان بود و در این راه از هیچ کوششی فرو گذار نکرد. او یکی از کوشندگان نامدار راه برابری انسانها بود که نامش را تاریخ فراموش نخواهد کرد، همچنانکه نام زرتشت ،مانی، مزدک،و بابک فراموشی ناپذیر است.

سخنرانی حسن روحانی، در دانشگاه شهید بهشتی تهران با شعارهای متقابل دانشجویان در مورد رخدادهای سال ۱۳۸۸ و وضعیت زندانیان سیاسی همراه بود که او در واکنش به شعاردهندگان توصیه کرد «آستانه تحمل خود را بالا ببرند». روحانی از این سخنرانی حکایت از آن دارد که اعتراضات سال ۱۳۸۸، حصر میرحسین موسوی و مهدی کروبی، وضعیت زندانیان سیاسی و توافق موقت اتمی ایران و قدرت‌های جهانی در ژنو، موضوع رویارویی دو گروه از حاضران در مراسم بود.

شانزده آذر که در تاریخ معاصر ایران بنام «روز داشجو» لقب گرفته و هر ساله به پاس فداکاریهای سه دانشجوی دلیر به نامهای احمد قندچی، آذر (مهدی) شریعت‌رضوی و مصطفی بزرگ‌نیا مراسم بزرگداشت و یادبود برگزار می شود.گروه کار تبلیغات سازمان فدائیان خلق ایران ـ اکثریت به پاس روز دانشجو این ویدئو کلیپ را تهیه کرده

من در سال 1372 از تشکیلات خارج شدم وایدئولوژی را به کناری نهادم. در سال 1372 من مردی 39 ساله بودم که بسیاری از حصارها برای من فرو ریخته بود ولی حصار وفاداری و اعتقاد و ایمان و عواطف من به رهبر، نیرومند و مستحکم بر سر جایش بود.به همین دلیل سالها در شورای ملی مقاومت ایام میانسالی خود را هزینه کردم و حتی وقتی در سال 2004 میلادی از شورا استعفا دادم باز هم تا سال دو هزار و هشت مدافع مسعود رجوی و کلیت جنبش او بودم و بفرجام در سال 2011 بود که با تلخی فهمیدم ماجرا دیگرست و به تعبیر مانس اشپر بر، در کتا

... و مگر سيمرغ ها هم مي ميرند!

دانشجویان در بخش هایی از سخنرانی حسن روحانی دانشجویان با سر دادن شعارهایی چون "دانشجو می میرد، ذلت نمی پذیرد" حکومت اسلامی نابود باید گردد"بسیجی دیکتاتور پیوندتان مبارک" ، "زندانی سیاسی آزاد باید گردد"، خواستار آزادی زندانیان سیاسی شدند.

اعضاء ملاخانه رشوه گرفته اند و اکنون گروهی که سرشان بی کلاه مانده، صدای شان بلند شده است تا به تکخوری مافیائی خاتمه دهند! رشوه و فساد در جمهوری اسلامی قاعده بوده و اختلاف علما بر سر رشوه خواری ناعادلانه است و لاغیر!

به تازگی علی ربیعی؛ وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی از ارائه گزارشی به دکتر حسن روحانی رئیس جمهوری خبر داد که طی آن از احتمال وقوع بیکاری 10 میلیونی در کشور سخن گفته شد و این مسئله به عنوان یک چالش بسیار جدی پیش روی دولت عنوان شد. بیکاری، گرانی، فقر، فحشاء و سقوط همه جانبه کشور، معلول ترکتازی قشر انگل روحانیت شیعه در ایران و از نتایج اجتناب ناپذیر اسلام خمینی - خامنه ای است!

ما احتمالا هرگز شاهد زندگی دیگری شبیه به زندگی نلسون ماندلا نخواهیم بود و شاید هرگز شاهد مرگ دیگری شبیه به مرگ او نباشیم.مردی که در واکنش به سال ها حبس و مشقت، بردباری نشان داد و در مقابل نژاد پرستی، راه آشتی برگزید، او نماد تمام خصلت‌های نجیب و صلح طلبانه در انسان ها بود.نلسون ماندلا راه دشوار بخشش و اتحاد را برگزید حال آن که اگر انتقام‌جوئی و کینه ورزی را بر می‌گزید، کسی را به تعجب وا نمی داشت.

از آن روز ٦٠ سال می گذرد. کمتر مناسبتی را با چنين قدمتی در تاريخ ايران می توان يافت که جنبش برخاسته از آن هم چنان زنده و پويا باشد. ١٦ آذر و جنبش دانشجوئی در تاريخ ما ماندگار و پايدار ماند و از آن زمان تاثيرات گران باری برروندهای سياسی کشور گذاشت و در شکل دهی جريان های سياسی موثر افتاد از درون جنبش دانشجوئی، سروهای استواری برخاستند، در مقابل مستبدين سینه سپر کردند و در مصاف با آن ها، رنج و مشقت زندان ها و شکنجه ها را به جان خريدند و برای رهائی کشور از چنگال مستبدين رزميدند.

فرقه دمکرات آذربایجان هم در بیانیه 12 ماده ای تشکیل خود و هم در برنامه در برنامه و شعار های خود، اصلاحات ارضی و اجتماعی، آزادی و آبادانی را در اولویت قرار داد و در این راستا اقدامات شگرف و چشمگیری از خود نشان داد که گاهی حیرت انگیر و غیر قابل تصور بود...

اي چهار فعال پيشتر در نامه هايى از درون زندان كارون خطاب سازمانهاى مدافع حقوق بشر احكام خود غير عادلانه خوانده و به اعترافات اجبارى تحت شكنجه توسط اطلاعات اهواز اشاره كرده اند و در قسمتى از نامه هايشان كه سازمان حقوق بشر قبلا آنها را منتشر كرده آمده است :

در این مصاحبه به اعدام 4 عرب ایرانی بیگناه و حقوق شهروندی مورد نظر دولت تدبیر و امید با نگاه انتقادی مورد بررسی قرار میگیرد، دیدن ان را به شما توصیه می کنیم.

« پس تکلیف این برده داری چه میشود؟»

در جنوب دماغه­ی کاپ، یکی از بد آب وهواترین مناطق جهان است. استعمارگران سفید پوست، پس از اشغال جنوب آفریقا و درهم شکستن مقاومت اهالی سیاه­پوست بومی، این جزیره را زندان مخالفین رژیم، یاغی­ها، جنایتکاران و جزامی­ها ساختند. ساختمان­های این جزیره را خودِ زندانی­ها از سنگ­هایی که استخراج کرده و تراشیدند ساختند. اگرچه فاصله­ی این جزیره تا ساحل قاره ده کیلومتر بیشتر نیست،

اگر عزم میلیون ها مردم این سرزمین بر شرکت جدی و مسئولانه در انتخابات ریاست جمهوری سال 1376 و سپس در انتخابات سال 1388 نبود و آنان پیگیر سرنوشت «رأی شان» نمی شدند، اگر کنشگران جنبش زنان مرعوب فضاسازی و تمسخر برخی گروه های تندرو شده بودند و کمپین جمع آوری یک میلیون امضا را پیگیری نمی کردند، اگر کارگران ایران برای حقوق صنفی و سندیکایی شان و دانشجویان نیز برای حقوق دموکراتیک شان تلاش نمی کردند، اگر ایرانیان غیرفارس پیگیر حق آموزش زبان مادری شان نمی شدند، و ده ها اگر و نمونه از این دست،