آقای کرمی در فارسی اصطلاح مانندی بکار می رود که خیلی حرف در خودش مستتر دارد و آن هم اصطلاح مانند <واقعا که!> است. در مورد مانورهای شما هم برای دررفتن از جواب دادن به سوالی ساده هم باید گفت: واقعا که!
سوال از شما خیلی ساده است و آن هم سوالی در مورد خط فارسی. حالا شما مرا به مقاله ای در مورد رابطه زبان فارسی و عربی حواله می دهید؟ من از خط صحبت می کنم و شما از زبان؟ آیا واقعا فرق بین زبان و خط را نمی دانید؟ معلوم است که نمی دانید چون شما در همان مقاله ای که من و دیگران را به آن رجوع داده اید نوشته اید که: <... زبان عربی و فارسی در حقیقت در بسیار موراد یک زبان هستند... در یک نگاهِ ساده به جدولِ الفبایِ زبانِ فارسی و عربی می بینیم که چهار حروف الفبایی: پ / چ/ ژ/ گ / در زبان فارسی هست که در زبان عربی نیست و در بقیه شبیه بهم هستند.> جناب کرمی این جملات شما را اگر جلو یک دانش آموز ابتدایی
من از شما سوالی می کنم و شما خودتان مسئله ای مطرح می کنید و جواب آن را می دهید. ما در ترکی مثلی داریم که می گوید: <من دییرم دامنان داما، سن دییرسن ییرتیغیمی یاما!> (من می گویم از بام به بام، تو می گویی سوراخ را وصله کن!)