تاریخ شفاهی اپوزیسیون : شکاف نسل ها ؛ نگاهی به شعار سه مفسد؛ افراطی ها ی کنونی

جناب توکلی، قبل از هر چیز از باز نگری و روشنگری تجارب گذشته و درس آموزی تان از سهو و اشتباهات گذشته، که در بین ایرانی جماعت، مخصوصا تشکیلاتهای سیاسی، به ندرت اتفاق میافتد، مورد تجلیل است.
هر کسی آزاد است بنا به وجدان و وظیفه انسانی، اهداف و گستره دیدگاههای سیاسی ـ اجتماعی خود را، در راستای نگرش جهان بینی فلسفی خویش ترسیم نماید.
جنابعالی در بیانات خود اشاره کرده ای که با درس آموزی از تجارب گذشته و تجدید نظر در مشی سیاسی، از دیدگاه چپ برگشته، به مشی لیبرال دموکراسی معطوف گشته ای. در ضمن یاد آور میشوی: ما فریب بازیهای اتحاد شوروی را خوردیم. آیا آزادی را می فهمیدیم در آن سالها؟ کسانیکه بقول جنابعالی: با دادن شعار اعدام هنوز آن را نمی فهمند.
شما بدرستی، به یک معضل واگیر جامعه ایرانی توجه کرده اید که میفرمائید: امروزه، ایرانی جماعت، بقول شما نه کسی کتاب میخونه، و نه کسی برنامه های طولانی ویدئو ئی تماشا میکنه. حتا به سمپاشی های ساواکی معروف پرویز "ثابتی" نیز بدرستی اشاره کرده اید که در تلویزیون "من و تو" برنامه تهیه کرده بود.
جناب توکلی همانطور که خود نیز اشاره کرده اید، با تاسف در جامعه فئودال زده ایران چنین مد شده بود؛ اعضا و هوداران تشکیلات با خواندن چند مقاله و یا جزوه سازمانی، مارکسیست میشدند.
در صورتیکه علم جهانشمول مارکسیسم که بر اساس ماتریالیسم دیالکتیک زنده یاد مارکس تدوین شده است، صرفنظر از تمام جوانب آن حد اقل از حقوق کارگران و زحمتکشان حمایت میکند. در صورتیکه لیبرال دمکراسی اروپا که بانکهای خصوصی آن با گردش پولهای سرمایه، و بهره های سرسام آور، اقتصاد دنیا را در انحصار خود گرفته، نفسگاه مردم جهان را میفشارد. با دامن زدن به جنگهای متعدد، خاورمیانه را به بازار فروش