آقای ناصر کرمی من نمی خواهم

من کاری به این ندارم که شما زبان فارسی امروزین را همان زبان پهلوی سابق می دانید که جزو زبانهای مرده است و دیگر وجود خارجی ندارد. برای چندمین بار تکرار می کنم که بحث ما بر سر الفباست و نه زبان.
شما به من نشان بدهید که در یک جایی، چه در این سایت و چه در سایتهای دیگر نوشته باشم که زبان ترکی ریشه در زبان سومری 5000 ساله دارد.
به نظر من و تا آنجایی که من اطلاع دارم امروزه هیچ زبان خالصی در دنیا یافت نمی شود. این خاصیت زبانهاست که با پیشرفت مراودات جهانی، از زبانهای دیگر می گیرند و با آنها مخلوط می شوند. این هیچ ایرادی ندارد. ولی وقتی شما منطق و راسیونالیسم خودتان را به نمایش می گذارید و می نویسید: <آن زبانی که امروز تُرکی نامیده میشود، ترکیباتی از زبانهای دیگر قدیم و جدید است// اگر از زبان تُرکی زبانهای دیگر را بردارند، فقط آواهایی از کوه و دشت، واز چوپانها باقی خواهد ماند.> بلافاصله این سوال مطرح می شود که اگر زبانهای دیگر را از فارسی بگیرند، چه چیزی از آن باقی می ماند؟ می بینیم که پای این منطق و راسیونالیسم شما خیلی لنگ است. همین سوال را می توان مثلا در مورد انگلیسی و آلمانی و سوئدی و دیگر زبانها مطرح کرد.
من بحثهای شفاهی شما را هم در پالتاک شنیده ام. شما در آنها هم هیچوقت نشده که در موضوع مورد بحث بمانید و همیشه به صحرای کربلا می زنید. به جای دعوت به بحث شفاهی، همینجا به شیوه نوشتاری به سوالات جواب بدهید و از جوبگویی فرار نکنید. بنابراین سوال این می شود که این علامتهای 36 گانه زبان فارسی از کجا آمده اند؟ آیا خاص خود زبان فارسی هستند و یا اینکه آنها را از زبان عربی گرفته اند؟ اگر به این سوال ساده جواب دادید، می توان بحث را ادامه داد. به شرط اینکه از ادب و نزاکت خارج نشوید.