Skip to main content

آقای کاظم ثانی، بایستی به دو

آقای کاظم ثانی، بایستی به دو
یونس شاملی

آقای کاظم ثانی، بایستی به دو فاکتور اساسی دیگر نیز در توضیح سوءتفاهمی که برای شما ایجاد شده است، اشاره کنم.
احزاب سیاسی واحد های ملی در تقابل با احزاب سیاسی به اصطلاح سراسری؛
در نوشته تان به احزاب سراسری اشاره کرده اید که گویا

بایستی در تمامی واحد های ملی بایستی حضور داشته و فعالیت نمایند. اما احزاب سیاسی مرکزگرا که اساسا به اساسا به جامعه سیاسی فارس ایران تعلق دارند همه شان خودشان را سراسری میدانند و صد البته که به دکترین دولت ایران در خصوص استمرار سیطره استعماری بر واحدهای ملی غیرفارس عمل میکنند. احزاب سیاسی فارسی، احزابی هستند که زبان شفاهی و کتبی شان فارسی است، تاریخ فارسی را برای مردم ایران به مثابه تاریخ رسمی معرفی میکنند، زبان دولت، قوه قضاییه و مجلس فارسی است، زبان قانون اساسی آنان فارسی است، تمامی بودجه کشور در راستای توسعه و ترویج زبان فارسی مورد استفاده قرار میگیرد. این احزاب حتی کمونیست ترین ها نیز در تعلق ملی و اتنیکی فارسی نه تنها تعلل نمیکنند بلکه سیطره سیاسی دولت فارسی را (که آنان معمولا با نام مستعار دولت ایران میخوانندش) بر ملتهای غیرفارس و واحدهای ملی آنان را جزو جدایی ناپذیر برنامه سیاسی خود میدانند. اما هرکدام از این احزاب با ادبیات و لفاظی های خاص خویش این سیطره استعماری را توجیه میکنند. من نوشته ایی دارم در خصوص تیپولوژی اتنیک احزاب سیاسی فارسی که خود را احزاب سراسری میخوانند. لینک این مطلب را برای مطالعه شما در اینجا قرار میدهم؛
http://far.baybak.com/shomareh_6751.azr
در مورد سازمانهای سراسری یک سخنرانی هم دارم که میتوانید آن را نیز گوش کنید؛
http://www.youtube.com/watch?v=bZWkK5wdSj4
ادامه دارد