پیام این شعر! بر اهل فن، و

پیام این شعر! بر اهل فن، و اهل درد خیلی روشن و آشکار است. شعر فریاد درد است. فریاد درد میلیونها انسان بی پناه که ازاعماق تاریخ ساختگی بلند است. تاریخی که ملیتهای غیر فارس را به نابودی زبانی، فرهنگی، حقوق شهروندی، و آزادیهای سیاسی محکوم ساخته است. انسانهائی که در چهار چوب دوزخ ایران، در زیر چمکه های فاشیسم دولتی، و ناسیونالیسم تک زبانی فارسی، له و لورده میشوند. درد روشن است. و آن دردیست که در برابر ظلم و ستم حاکم، سربه طغیان بر داشته و ضجه میکشد، و فریاد بر میدارد. دردیست، که زنده یاد " شاملو " نیز آنرا چنین فریاد میزند: " من درد مشترکم، مرا فریاد کن!"