Skip to main content

دوست گرامی، کاوه جویا،

دوست گرامی، کاوه جویا،
تبریزی

دوست گرامی، کاوه جویا، جستارهائی مانند زبان پارسی، ویژگی های زبان پارسی، دستور زبان پارسی، ریشه های زبان پارسی، دپ زبان پارسی، نادرست نویسی در زبان پارسی، ویرایش زبان پارسی، درآمیختن واژگان نا پارسی با زبان پارسی، نگارش درست زبان پارسی، نوشتن به زبان پارسی سره و ..... آن چنان گسترده اند که در یک یا دو یادداشت کوتاه نمی گنجند! و با خواندن چند نسک از استادانی مانند: احمد کسروی تبریزی، حسین گل گلاب، میرجلال الدین کزازی، فریدون جنیدی و ..... نمی توان ویراستاری ورزیده شد و نیاز به سال ها کوشش در این باره ها است تا کسی بتواند در رشته سره نویسی یا ویراستاری ویژه کار شود! دوست گرامی، شما با این وندآورد که واژگان (گردیدن و نمودن و ساختن) در واژه نامه دهخدا به جای (کردن) آمده اند کاربرد آنها را در چنان چمی درست می دانید اما واژه نامه های دهخدا و معین و عمید پر از آک ها و انباشته از نادرست نویسی های

...... گوناگون هستند! برای نمونه (ایل) واژه ای مغولی است و واژه صد در صد نادرست و بی ریشه و ناهنجار (ایالت) از واژه (ایل) مغولی با آهنگ عربی (فعالت) ساخته شده است! برابر واژه نادرست (ایالت) در زبان پارسی (استان) است اما در واژه نامه های دهخدا و معین و عمید واژه (ایالت) با همان چم نادرست به کار برده شده است! پس همچنان که دیده می شود نوشته های واژه نامه های دهخدا و معین و عمید را اگر کسی سروش ایزدی بپندارد دچار گمراهی خواهد شد! از این روی وچک هائی مانند (آگاه گرداند، آگاه نماید، آگاه سازد) به جای (آگاه کند) نادرست است و کاربرد واژه های (گردیدن و نمودن و ساختن) به جای (کردن) در واژه نامه های دهخدا و معین و عمید وندی استوار برای درست بودن چنین کاربردی نیست! ***** درباره به کار بردن (ی) به جای های همزه دار پژوهشگران و ویراستاران زبان پارسی بر آنند که چون دپی که با آن زبان پارسی نوشته می شود همان دپی است که زبان عربی با آن نوشته می شود و در زبان عربی (ی) به جای های همزه دار به کار برده نمی شود از این روی کاربرد (ی) به جای های همزه دار نادرست است، همچنین در نسک (دستور خط فارسی) که نوشته شده از سوی فرهنگستان زبان و ادب فارسی است نیز آمده است که باید به جای (ی) های همزه دار نوشته شود! ***** واژه های دیگری را نیز شما در کاربردی نادرست به کار برده اید مانند واژه (امور) که رمن واژه (امر) در زبان عربی است که به جای (کار) برده اید! در وچک هائی مانند ( ..... بر اداره امور کشور حاکم می باشد! ..... ) و یا ( ..... حکومت موقت گذار ملی زمام امور کشور ایران را تا برپائی ..... ) ، شما واژه (رجوع) عربی را هم که چم آن در زبان پارسی (بازگشت) است به جای (رفتن) به کار برده اید، مانند ( ..... هر کس حق دادخواهی و رجوع به دادگستری را دارد! ..... ) و ..... و ..... و ..... دوست گرامی، کاوه جویا، گفتار درباره ویرایش چانه ای که شما نوشته اید فراوان است و کوتاه سخن آن که چان نوشته شده شما باید از نو ویرایش و بازنویسی شود چون پر از آک های نوشتاری و دستور زبانی است! ******** از سوی دیگر شما می گوئید: ( ..... این پیش نویس برای همه ایرانیان نوشته شده است نه تنها برای اقلیت کوچکی که فارسی سره را درمی یابند ..... جایگزین کردن این واژه ها و اصطلاحات جا افتاده با واژه های دیگری که در این مفهوم برای بیشتر ایرانیان ناشناخته هستند متن را برای خوانندگان غیر قابل فهم می سازد ..... ) دوست گرامی، با این وندآورد که چون واژگانی را مردم کوچه و خیابان نمی فهمند و یا واژگانی در میان مردم کوچه و خیابان جا افتاده اند هرگز نمی توان زبانی را ویراست! و با این وندآورد اگر زبان پارسی را دانشمندان و اندیشمندان نمی ویراستند به جای واژه های (بیمارستان، شهرداری، دادگستری، شهربانی، دادستان، دادخواست) باید نوشته می شد (دارالشفا، بلدیه، عدلیه، نظمیه، مدعی العموم، ادعانامه) دوست گرامی دنباله روی از مردم کوچه و خیابان همان چیزی است که به آن پوپولیسمPopulism گفته می شود و چکیده سخن پوپولیست ها این است که اگر انبوهی از مردم مانند صدهزار تن یا چند میلیون تن سخنی را گفتند و یا به باورداشتی باورمند بودند باید با دنباله روی از مردم کوچه و خیابان همان سخن و همان باورداشت را چه درست و چه نادرست پذیرفت! دوست گرامی، کاوه جویا، با روش های پوپولیستی رهبری مردم و بهسازی یک سرزمین در زمینه های گوناگون ناشدنی هستند و برای آن که سخن درباره پوپولیسم به درازا نکشد در این باره به نوشتار نوشته شده در این لینک نگاه کنید http://www.iranglobal.info/node/22496 ***** دوست گرامی، کاوه جویا، شما .....