(دنباله یادداشت پیشین)

..... روشن شدن این جستارها نوشتن آئین بنیادین راه به جائی نخواهد برد! ***** دوست گرامی، کاوه جویا، شما می گوئید: ( ..... برخی از قواعد مدنی که محتوای حقوق بشری دارند به اندازه ای اهمیت دارند که حتما باید در قانون اساسی کشور گنجانده شوند ..... ) دوست گرامی، حقوق بنیادین، حقوق بشر، حقوق شهروندی، حقوق کیفری و ..... جستارهائی جدا از هم هستند و ما نمی توانیم آئین های گوناگون را درهم آمیخته و با وندآوری شما و با به کارگیری روش شما در آئین نگاری آمیخته ای از چند آئین را به نام آئین بنیادین بنویسیم! همچنان که پیش از این نیز گفته ام چون قانون اساسی نوشته شده شما با الگوبرداری از قانون اساسی جمهوری اسلامی نوشته شده است چنین کاستی هائی در آن دیده می شوند، در قانون اساسی جمهوری اسلامی نیز حقوق شهروندی و حقوق کیفری و حقوق بنیادین درهم آمیخته شده اند! شایسته بود که شما آئین بنیادین کشورهائی مانند آمریکا و چین و آلمان و چند کشور دیگر را می خواندید و سپس آئین نگاری می کردید نه آن که با الگوبرداری از قانون اساسی جمهوری اسلامی و با به کارگیری همان پیکربندی و همان واژه ها و همان سبک نگارش، قانون اساسی می نوشتید! ***** دوست گرامی، کاوه جویا، بدبختانه بسیاری از سیاسی کاران بدون پا گذاشتن به پله نخست نردبان می خواهند به پشت بام برسند! بدون روشن شدن این جستار که آئین شهروندی (قانون مدنی) پس از نابودی رژیم آخوندی چگونه باید باشد نوشتن آئین بنیادین راه به جائی نخواهد برد اما در قانون اساسی نوشته شده شما از آئین شهروندی چیزی دیده نمی شود و این بزرگترین کاستی در قانون اساسی شما است! ***** واژه نامه: جستار = مطلب، موضوع *** دپ = الفبا، خط (در دستور زبان) *** نسک = کتاب *** ویژه کار = متخصص *** وندآورد، وندآوری = استناد، استدلال *** چم = ترجمه، معنی *** آک = عیب *** وچک = جمله، عبارت *** وند = دلیل، سند، مدرک *** وندی استوار = دلیلی محکم *** کاربرد = استعمال *** رمن = جمع بستن (در دستور زبان) *** چان، چانه = متن، نثر *** باورداشت = ایدئولوژی *** بهساز = مصلح *** بهسازی = اصلاحات ***