کسانی که قصاص قبل از جنایت می

سلطنت طلب ها را نباید نادیده گرفت، مردم جنایات رژیم خمینی را دیده وتجربه کرده اند، سلطنت طلبها با طرح چنین ادعاهایی بر علیه مارکسیستها ومجاهدین که امتحان پس نداده هستند، مارکسیستها ومجاهدین را بدتر از خمینی معرفی می کنند تا نتیجه بگیرند خودشان با وجود همه جنایاتی که انجام داده اند نیروی اصلح در کشور هستند تا بلکه دوباره به قدرت باز گردند اما غافل از آن که چرخ تاریخ به عقب باز نمی گردد، در بعد از انقلاب مارکسیستها ومجاهدین خواهان برگزاری محاکمات علنی ساواکی ها وشکنجه گران وناقضین حقوق بشربا حضور هیات منصفه مرکب از اقشار گوناگون مردم بودند، اتفاقا بسیار روی این مسئله تاکید می کردند که با افشای این دسته از اعمال وشکنجه ها دیگر امکان وقوع دوباره آن نخواهد بود وخواهان تبدیل شدن زندان اوین به موزه بودند. مارکسیستها ومجاهدین ، پیشروترین ، آگاه ترین، مترقی ترین، شجاع ترین وجان برکف ترین نیروهای جامعه ایران ومنطقه بودند، اکثریت قریب به اتفاق روشنفکران وهنرمندان ودانشگاهیان ونیروهای فهمیده واقشار آگاه جامعه یا از میان آنها برخاسته بودند ویا از هواداران وحامیان آنها به شمار می رفتند، کل سازمانهای مارکسیستی ایران وسازمان مجاهدین خلق ایران این دسته افراد را نمایندگی می کردند، معلوم است چنانچه قدرت دست این نیروها می افتاد اوضاع از اساس فرق می کرد، آیا اگر مارکسیستها یا مجاهدین به قدرت می رسیدند وضع اجتماعی سیاسی اقتصادی نظامی از حال حاضر بدتر می شد؟ من حقیقت را می گویم اگر مارکسیستها یا مجاهدین به قدرت می رسیدند ما با توجه به ثروتهای انسانی وطبیعی کشورمان مطمئنا به یکی از قدرتهای جهانی بدل می شدیم، که متاسفانه مردم ایران وپیشتازان مارکسیست ومجاهد قربانی جنگ سرد شدند. هرچه برنامه ریز واقتصاد دان ونیروهای فهمیده بود به مارکسیستها ومجاهدین گرایش داشتند که بسیاری از آنها پاکسازی شدند، آیا در صورت قدرت داشتن این افراد وضع عالی نمی شد، در دوران پهلوی بسیاری از برنامه ریزان اقتصادی سابقه چپ داشتند. باز می پردازم به غرض ورزی که بر علیه مارکسیستها ومجاهدین صورت می پذیرد فرض کنیم اگر داد گستری وتیم قضایی ایران به دست مارکسیستها یا مجاهدین می افتاد آیا وضعیت بدتر از این که هست می شد، برچه پایه علمی این حرف زده می شود که مارکسیستها ومجاهدین مانند ملاها عمل می کردند، مارکسیستها ویا مجاهدین اگر به قدرت می رسیدند در محاکم قضایی از مضامین حقوقی جهانی ومدرن استفاده می کردند ودیگراز مفسد فی الارض ومحارب با خدا ومرتد وباغی ویاغی وطاغی خبری نبود، این نیروها که خواستار هیئت منصفه تشکیل شده از اقشار مختلف مردم بودند مگر می توانستند جنایت کنند، آیا حقوقدانان نزدیک به سازمانهای مارکسیستی وسازمان مجاهدین مثل شکرالله پاک نژاد ، هدایت الله متین دفتری ، محمدرضا روحانی، هوشنگ کلانتری، ناصر کاخساز، محمدرضا کاخساز، بدتر وخطرناکتر از دایناسورهای حوزه علمیه قم بودند. هر کشوری شرایط خاص خود را دارا است وطبیعتا جنبش چپ ایران هم شرایط خاص خود را دارا بود ومنطبق با شرایط ایران بود ، جنبش چپ ایران را نباید با هیچ جنبش چپ دیگر کشورها ویا حتی در آن زمان با سیاستهای اتحاد جماهیر شوروی مقایسه وشبیه سازی کرد. در آخر می خواهم بگویم وتا کید کنم که یک موی گندیده سازمانهای مارکسیستی وسازمان مجاهدین خلق ایران، سازمانهای مارکسیستی که می گویم منظورم از چریکهای فدایی خلق اقلیت هست تا فداییان خلق اکثریت از مائوئیست ها گرفته تا حزب توده وحزب کمونیست کارگری وراه کارگر وپیکار وجبهه دموکراتیک ملی، هزاربار به رژیم جنایتکار وچپاولگر وپلید جمهوری اسلامی ورژیم استبداد سلطنتی پهلوی می ارزد. مرگ برخامنه ای ، لعنت برخمینی، نابود باد بقایای استبداد سلطنت پهلوی، نابود باد توطئه های تجزیه طلبان پانترک و پان کرد و.....