متأسفانه در نقد «کمونیسم» و «تفکر کمونیستی» در ایران بسیار کم‌کاری شده است که این موضوع سبب شده کمونیست‌ها با وجود شکست کامل به دلیل باقی ماندن در نوستالژی گذشته امکان جولان دادن یافته‌اند در حالیکه هم در تخلیه‌ی انرژی و انحراف رویکرد سیاسی مردم ایران در زمان شاه و پس از آن در تحکیم پایه‌های استبداد رژیم «ملای مطلقه‌ی فقیه» نقشی اساسی ایفا نموده‌اند.
اینکه کمونیست‌ها قربانیان ایدئولوژی بودند حقیقت محض می‌باشد این «مکتب مارکسیسم» و «کمون»های آن که در اتحاد جماهیر شوروی تشکیل شده بود چه قرابت و سنخیتی با جامعه‌ی مذهبی ایران داشت!؟ آیا کمونیست‌ها اصلاً درک و شناخت درستی از جامعه‌ی خود داشتند و یا مثل همین شعار توخالی «نابود باد توطئه های تجزیه طلبان پانترک» بهمن موحدی کلیت تفکر و حرکت سیاسی‌شان بر مبنای توهم و شعارهای پوچ بود که می‌خواست جامعه‌ی ایران را به مسلخ تفکر فاشیستی هدایت نماید!؟