در پاسخ مختصر به جناب آ

در پاسخ مختصر به جناب آ. ائلیار در نوشته ایشان "برای چه انقلاب شد" در مورد اول کاملا حق با شماست. باید می نوشتم چرا انقلاب شد. به یاد داریم ایران با هیچ معیار و تعریفی حالت انقلابی نداشت اما انقلاب شد. سوال اصلی من اینست که چه چیز در روحیه جمعی ما مشترک است که کانون نویسندگان را در کنار صنف طّباخ و کله پز به استقبال پیرمردی میبرد با افکاری از عهد عتیق؟ و سعی کردم با ذکر مثالهائی از عنصر آرمانگرائی در این روح جمعی اشاره کنم. نتیجه گیری هم ساده است. با ایجاد فضای باز سیاسی برای اولین بار در تاریخ درِ گونی فشار و استبداد تاریخی این ملت باز شد و در خمینی آن ناجی را دیدیم که تصور میکردیم ما را به جامعه ارمانی میبرد. در مورد مطالب دیگر نگاه من به اخلاق ، به سیاست، به اعتقادات و مارکسیسم و همه چیز با نگاه همه متفاوت است. من جهان را از زاویه دیگری میبینم. شناخت به هیچکس وحی نمی شود حاصل زندگی است.