هم میهن گرامی

هم میهن گرامی
کلمه ی شاه ، شَه ، شَهریار، شَهر، شَهری، شَهریگری، شَهروند، هم شَهری، شَه دُخت،شه پَر، شَه بال و...به معنای مردم،ملت،تمدن و اجتماعی از مردمانی با فرهنگ و روابطی مترقی وانسانی بدور از بربریت دربین خود وبه یک کلام مردمی متمدن می باشد که در طول تاریخ نیاکانی ما ،همیشه کلمه ی شَه و شاه برای ما ایرانیان کلمه ای مقدس و قابل احترام بوده و خاصه کلمه ی پادشاه ، یعنی پدافند مردم، ملت و سرزمین نیاکانی.
آنچه که شما اشاره نمودید و این و یا آن بی لیاقت های چپاولگر و خائن ودست نشانده دشمنان، که خود را به این نام وزین می آراستند، شاه و پادشاه نبودند، بلکه حکام و سلطان بودند. سلطه ورز و سلطنت می کردند.پدافند میهن ومردم خود نبودندهیچ بلکه جنایتکار نسبت به مردم ، غارتگر ثروت ملی وخائن به خاک نیاکانیمان بودند.غریبه بودند! بیگانه بودند!
سید ، بگ ، بیگ ،شیخ وتازیپرست بودند.