اکراد پرنسیب سیاسی ندارند. بخشی با داعش همکاری میکنند، بخشی در خدمت رژیم اسلامی تهران هستند، بخشی زیر فرمان رفیق پوتین عمل میکنند. بخشی با ارمنی ها سر و سری دارند، بخشی بر طبل دوستی اروپا میکوبند، بخشی از محبت بی پایان آمریکا و همکاری با نیرویهای آن سخن میگویند، یخشی با رژیم اسد متحد جدا ناپذیر بشمار میروند، و خود را در پاکسازی قومی در سوریه و عراق سهیم میدانند، و بدان افتخار میکنند. خلاصه معلوم نیست هدفشان چیست. گویا کسی در گوششان زمزمه کرده، که گویا با پاکسازی مردم سوریه و عراق از سرزمینهای آبا و اجدادی شان، زیر بغلشان هندوانه گذاشته، وعده کردستان بزرگ به اینان داده اند. با این هدف باید کشورهای ایران، سوریه و عراق و ترکیه تجزیه شوند، تا آقایان برای خود کوردستان بزرگ درست کنند. اما چیزی که بر همه عیان است، ضد تورک بودنشان است. اکراد به ضد ترک بودن خود افتخار میکنند، در
اینان فکر میکنند، اگر بدستور پوتین و تهران! به مثابه ستون پنجم! علیه ترکیه و مردم تورک منطقه، دست به اسلحه ببرند و علیه ملت تورک عمل کنند، قهرمان شناخته خواهند شد. اشتباهشان نیز در همین جاست. اینان با توصیه عوامل بیگانه، کینه و نفرت را نسبت به مردم تورک بجائی رسانده اند، که هر گونه مماشات و همجواری دوستانه با همسایگان خود را به صفر رسانده اند. حتا در صورت اجرای نقشه های خود، فردا اگر جوانان سلحشور تورک مثل خودشان با سلاح علیه شان عمل کنند، آیا توانائی ایستادن در مقابل آنان را خواهند داشت؟ جوانان سلحشور و قهرمان آزربایجان تا کنون دست به سلاح نبرده اند. ما همیشه با زبان خوش با شما رفتار کرده ایم. اما شما با خشونت و قلدری تمام، نهایت سو استفاده از رفتار دوستانه ما کرده اید. بطوریکه با سماجت چشم به سرزمینهای تاریخی آزربایجان دوخته اید. لازم است این را نیز بدانید که این امر روزی با واکنش شدید مردم سلحشور روبرو خواهد شد. فکر آنروز را نیز بکنید. از مهمان نوازی مردم آزربایجان سو استفاده نکنید!