یک عکس در جواب تمام هذیانهای پان تورک
. این زن عضوی از «یگانهای مدافعِ زن» در کردستان سوریه، روژاوا، است. و این مرد، یک اسیرِ جنگی. یک عضوِ داعش.
براساسِ منطقِ مردسالارانه، مَرد نماد «اقتدار» و «قدرت» و «هیبت» و زن نمادِ «ظرافت» و «ضعف» و زیرمجموعه و ضمیمه مَرد. این تصویر، این منطق را یکجا تحقیر می کند و به چالش می کشد و به سُخره می گیرد.
زن در این کانتکست، هم می جنگد و هم اسیر می گیرد و هم در اوج قدرت، با اسیرش انسانی برخورد می کند. مداوایش می کند. اسیر، یک مرد عادی نیست. او راوی و حاملِ «ضدزن ترین» پارادایم موجود در جهان است. جنگی که بین کردها و داعش جریان دارد، دقیقا به دلیل تقابلِ این دو پارادایم کاملا متضاد، جذابیتی دردناک دارد: «پارادایم آزادی زن» و «پارادایم تجاوز به روح و جسم زن». یکی شعارش «زن، زندگی و آزادی» و دیگری عملش «زن، تجاوز، بردگی