جناب جم سلام؛

دوست گرامی من! نمی دانم شما با کارهای نظری من تا چه حد آشنا هستید؟ بنا بر این لازم می دانم یادآورشوم که من کمتر وارد گفت و شنودهای نفاق برانگیزِ له یا علیه این و آن مقوله دشمنی افکن می شوم. این شیوه با روش کار فکریم در تناقض و تضاد آشکار هست. ترجیح من همیشه بر این بوده و خواهد ماند که هریک از ما تلاش کنیم تا فضای دخالتگری رنگین، اجتماعی و بویژه طبقاتی را در ژرفا، پهنا و سراسری کشورمان گسترش دهیم. تنها این راه می تواند ما را از گمراهی ها و خودبزرگ بینی ها و برتریجوئی ها نجات داده و رهاکند.

به همین خاطر پیشنهاد می کنم که شما هم همچون من و فردوسی و...دیدگاه خود را پیرامون روز زنان آزادانه و دلبخواه چنان بازگو کنید که باورداشته و می دارید. در مورد اینکه نوشته اید من مادرم را خدای خود می دانم! این یک واقعیت روشن است که هدف من از گویش چنین جمله ای تنها سپاسگزاری بر خلقت من بهنام و دیگرانیی ست که توسط مادران شان بوقوع پیوسته است؛ و جایگاه او، اوی زنان می بایست بسیار بالاتر از هردعاوی دهان پُرکنی باشد که امروزها، دکان چهارسوی پُردرآمد پاسداران حماقت و ارتجاع شده و در این سال های سیاه و زن ستیز؛ بساط ولایت مطلق فقیه از فریب و بی حرمتی به زنان تاکنون و همچنان ارتزاق کرده است و می کند.
بیائید باهم علیه ارتجاع زن ستیز مبارزه ی مشترک کنیم. تندرست باشید