آقای کاوه جویا و نوشیروان کیهانی زاده.....هیچ وقت مراسم نوروز در تالار تخت جمشید برگزار نمی شد و نشده است به این دلیل که ساختن به اصطلاح « معبد» تخت جمشید به پایان نرسیده بود. آنچه در پاسارگاد وجود دارد فاز های اولیّه ساخت تخت جمشید است... بنازم به امپراطوری بزرک کوروش که به غیر از این آروار های تخت جمشید هیچ معبدی دیگری در هیچ نقطه از امپراطوری « عظیمش» دیده نمی شود .. لازم بیاد اوری است که در دستور زبان فارسی , اول اسم و بعد ( صفت ) می آید .. بطور مثال.. گل زیبا...روز آفتابی... شب تاریک... روز نو...... ولی در زبان ترکی اول صفت می آید و بعد اسم مثل ... گوزل گول...گونشلی گون....قارا گجه... یئنی گون....( نو روز ترجمه ای است از زبان ترکی )..اسمهای توصیفی که در زبان فارسی, اول با صفت شروع شده و با اسم ختم میگردد , ترجمه از زبان های دیگر است... مثل سپید رود... در هر حال فرا رسیدن
سرویس تاریخی و فرهنگی: با توجه به اینکه اغلب آئین‌ها و رسوم رایج میان پارسیان کهن از ترکان باستان و فرهنگ دیرین سال ترکی اخذ شده است، پیرامون پیشینه‌ی نوروز و آویزش آن با فرهنگ باستانی ترکی، به دنبال پژوهشی گسترده در باب عید شولن ( = شولن بایرامی) و عید یئنگئ گون ( = نوروز) در ماوراء تاریخ در میان ترکان، اکنون بر ما روشن است که لفظ « نوکروز » گونه‌ای تلفظ فارسی از یئنگئ گون (Yengikun) ترکی است که ترکان در آغاز بهار – روز بیست و سوم از ماه موسوم به بوزآی Bozay ( = مارس) جشن می ساختند و قرینه‌ی آن جشن شولن بود که در آغاز پائیز آنرا بر پا می داشتند و این جشن را فارسیان با نام « مهرگان » حفظ کردند...