فرستاده شده توسط رازی در ش.,

شبانه به بستر رستم می رود و نه برعکس! حالا شما پیدا کنید زن پرتغال فروش را!)، سکوت مطلق برگزید و حتی یک کلمه در اینباره توضیح نداد. حالا من از ایشان و بقیه عشیره پرستان و حامیان استقلال طلب آنها می پرسم، آیا این حرف ایشان دروغ است؟ یا راست است؟ البته موضوع دروغگویی به اینجاها ختم نمی شود. در پشت جلد کتاب دده قورقود (عزیز محسنی، چاپ تابان 1381) آمده است که هومر داستان اودیسه خود را از دده قورقود اقتباس کرده است! البته همه بیاد داریم که عشیره پرستان ادعا کرده بودند یونسکو در سال 1999 زبان ترکی را به عنوان سومین زبان قدرتمند دنیا و فارسی را لهجه 33ام عربی اعلام کرده است. بعد نوبت به تأثیر ترکی بر زبانهای دیگر رسید و این کمدینهای عزیز یکباره ادعا کردند: 20% كلمات انگلیسی از زبان تركی گرفته شده است (یعنی از هر 5 تا یکی!)، - 40% كلمات ایتالیایی (از هر 5 تا دوتا!)، 17% كلمات آلمانی )از هر 6 تا یکی!) و 10% كلمات فرانسوی (از هر 10 تا یکی!) از زبان تركی گرفته شده است. البته اگر فکر می کنید خنده های شما دیگر پایان یافته، اشتباه می کنید، کمدینهای ما ظاهرا ترمز بریده اند زیرا معتقدند:«انسان در آن زمان قادر به تولید این زبان نبوده و موجودات فضایی این زبان را خلق کرده و یا خداوند به پیامبران خود عالی‌ترین کلام ارتباطی را داده است». (دانستنی‌هایی دربارهٔ زبان ترکی، زهرا بداغ آبادی) حالا یکی پیدا شود و بگوید از این 124 هزار پیغمبری که پدر بشریت را درآورده اند، کدامشان ترکی حرف می زده؟ سیلاب دروغها البته سر ایستادن ندارد. "زبان فارسی را رضاشاه به ضرب سرنیزه به غیرفارسها تحمیل کرد"، "ارتش شاه در 21 آذر 25000 نفر را قتل عام کرد" (البته 30، 50 و 100 هزار هم گفته اند)، "رضاشاه برای استفاده از اسم ایران از پادشاه افغانستان اجازه گرفت"، "جمعیت غیرفارسها در ایران بالای %70 است"، "جمهوری اسلامی یک حکومت پانفارسیستی است"، "اسم ایران از زمان پهلویها رواج پیداکرد و قبل از آن [ممالک محروسه قاجار] بود" ... ----------------------------------- در زبان فارسی مثلی هست که می گوید «دیگ به دیگ گفت رویت سیاه، سه‌پایه گفت صل علی!» حالا انگار حکایت ما است. با یک جماعتی روبرو شده ایم که نافشان را با دروغ بریده اند و یک روده راست در شکمشان پیدا نمی شود، آنوقت یکهو مقاله در باره "چاخانیسم" می خوانیم! خوانندگان آگاه در جریان هستند که من درست بر سر این دروغگویی بعضی از نویسندگان قومگرا چه درگیریهایی با مسئول کامنتها (خدا رحمتش کند!) و آ. ائلیار داشته ام. البته اشتباه نشود، اینهایی که در اینجا آوردم، نوک کوه یخ است و جمع‌آوری همه دروغهای عشیره پرستان از فهرست ابن ندیم ضخیمتر می شود. در کامنتهای قبلی نوشتم که برای رسیدن به استقلال باید انشقاق ایجاد کرد و دست به اهریمن سازی زد. یعنی باید دروغ گفت و آنقدر این دروغ را تکرار کرد که ملکه ذهن بشود. باید از غیرخودی یک هیولا ساخت و همه بدیهای عالم را به او نسبت داد. بیهوده نیست که می بینیم استقلال طلبان هم با خواندن چنین نوشته‌هایی به شوق می آیند. زیرا اگر این پروژه اهریمن سازی از فارسها درست پیش برود و به انشقاق بیانجامد، آنوقت آنها هم یک قدم به آرزوی قلبی خود نزدیکتر می شوند. "دروغگویی" یا آنطور که نویسنده می گوید "چاخانیسم"، بنیاد فکری و زیربنای ایدئولوژیک نژادپرستان است، ولی برای گمراهی مردم نعل را وارونه می زنند که شاعر گفته است: «تا که رد سم اسبت گم کنند /////////// ترکمانا، نعل را وارونه زن!» (امیدوارم مسئولین ایران گلوبال این نوشته را به بهانه کلمه "ترکمان" سانسور نکنند، این شعر در اواخر دوره قاجار و وقتی که ترکمنها برای اسیر کردن دختران قوچانی به سرحدات ایران حمله می کردند سروده شده و ربطی به مسائل قومی نژادی ندارد! جهت اطلاع عرض شد)