اهمیت اعلام فدرالیسم در

ترکیه و علیه کشورهای کثیرالمله ایران و دیگر کشورها در منطقه است چون این اقدام برای ملل تحت ستم در این کشورها درس و الگوی آزادی و برابری است. وای بحال عربهای اهوازی، ترکهای آذری، بلوج ها و غیره که از اعلام فدرالیسم در سوریه درس نگیرند.
4 - اعلام فدرالیسم در روژآوا ضربه سیاسی و نظامی بزرگی به ترکیه است. ترکیه مردم کرد و پ ک ک و ی پ ک را تروریست می شناسند و فرقی بین داعش و کردها و احزاب شان قائل نیست. با این اقدام ترکیه و پانترکیستها خلع سلاح سیاسی شدند. سوال این است که تروریستها جنایتکار چگونه می توانند برای ملت تحت ستم دولت سکولار تشکیل دهند. تروریستهای خائن و جنایتکار چگونه میتواند برابری زن و مرد را به قانون دولتی خود تبدیل کنند. تروریستها چگونه میتوانند آزادی بیان و مطبوعات را قانون کرده و عربها، مسیحی ها و ترکمن ها را وارد دولت خود کنند. این تروریستها چگونه جریانی هستند که 30 - 40 میلیون کرد از آنها حمایت میکند. این تروریستها چگونه موجودی هستند که حتی بخشی از سوسیال دمکراتها، سوسیالیستهای جهان و حتی احزاب چپ ترکیه از آن حمایت میکنند. این اقدام اتهام تروریسم به دهها میلیون کرد را توخالی کرد و چنین تروریسمی را برای آزادیخواهان مقدس نمود.
5 - استقلال طلبان و فدرالیستها باید بدانند که برای تشکیل دولت باید از اولین و کوچکترین فرصت استفاده کنند. ثانیه ها و دقیقه ها در اتخاذ تصمیمات بزرگ موتر هستند. اگر کردها امروز اعلام فدرالیسم نمی کردند ممکن بود بخاطر حملات ترکیه، سوریه یا داعش هیچ وقت فرصت دیگری این کار پیدا نمی کردند. مسعود بارزانی احمق سود جو است. او هر روز فرصتها را از دست میدهد و 20 سال است اعلام استقلال را به امروز و فردا محول میکند. پیشه وری بزرگ ما این اشتباه را کرد و فورا اعلام استقلال نکرد و حتی مانند قاضی محمد برای اعلام جمهوری درنگ کرد. مبارزان رهایی ملی نباید منتظر باشند که اوضاع کشور در صلح و صفا باشد و رهبران دولت مرکزی اجازه رفراندوم مرحمت نمایند و برای تبریک به استقلال طلبان با دسته گل به خدمتشان شرف یاب بشوند. این توهم است. احمقانه است. چون در کشورهای ایران، ترکیه، سوریه، افغانستان، اسرائیل، عراق و غیره دولت فاشیستی هرگز با آزادی ملتها همسو و موافق نخواهند شد. در این کشورها استقلال ملی از درون و بطن بحرانها و جنگها متولد میشود.