آقای آزاد

یادآوری می کنم که بحث کشتار ارامنه، مربوط به کشته های طرفین جنگ دولت های ارمنستان و عثمانی نیست. بلکه مربوط به کشتار غیرنظامیان ارمنی است. این اعمال عمدتن توسط عوامل دولتی (بخوانید به دستور دولت) صورت گرفته است. به نظر من، با توجه به وسعت حوزه مورد عملیات، کشتار غیر نظامیان ارمنی، آن هم به اتهام اثبات نشده ستون پنجم بیگانه بودن، تنها در ید قدرت دولت عثمانی بوداست.

به هرحال این بحث ارامنه و یا افرادی چون من نیست. همان طور که میدانیم عده ای از شهروندان ترکیه نیز چنین باوری داشته، و با استقبال از زندان، مقالات پرشماری نوشته اند.

با نظر شما موافقم که همه کشورها، باید از این تراژدی های تلخ پند گرفته و در صدد ایجاد یک رابطه انسانی و دوستانه باشند.
درقدم اول، باید از انکار دست برداشت، و با شهامت خطای گذشتگان را تقبیح کرد، آن چنان که روانشاد ویلی برانت، نخست وزیر اسبق آلمان عمل کرد. این مرد بزرگ، در سفر به لهستان، در مقابل بنای یادبود کشته شدگان آن کشور در جنگ جهانی دوم، زانو زد و با نثار تاج گل، این وظیفه انسانی خود را به نمایش گذاشت.

من از طرف خودم کفایت درج نظر را اعلام می کنم، امید به این که آن را حمل بر بی اعتنایی و یا کمبود اطلاعاتم، به حساب نیاورید.