هم میهن گرامی آقای بهنام
Anonymous
هم میهن گرامی آقای بهنام چنگایی!
با نهایت احترام دیدگاه های شما را خواندم.
خواندن دیدگاه های شما با نهایت احترام دال بر احترام به دیدگاه های شما نیست.
من دیدگاه های خودم را نوشتم و بر این باورم بر طبق موازین آزادی هر کس حق دارد با دیدگاه های من مخالفت و یا موافقت کند.
بعنوان کسی که نزدیک به نیمی از زندگی خویش را صرف دیدگاه ها ی مارکسیستی کردم و "شاهد" دارم در کشورهای کمونیستی از نوع یک و دو زندگی کردم، از شما خواهش می کنم مرا بر پایه و اساس همان دیدگاه های مارکسیستی آزاد بگذارید تا دیدگاه های خود را بیان کنم.
هم میهن گرامی آقای بهنام چنگایی!
با نهایت احترام بگویم که دیدگاه های شما را خواندم.
خواندن دیدگاه های شما با نهایت احترام دال بر احترام به دیدگاه های شما از سوی من نیست.
من دیدگاه های خودم را نوشتم و بر این باورم بر طبق موازین آزادی هر کس حق دارد با دیدگاه های من مخالفت و یا موافقت کند.
بعنوان کسی که نزدیک به نیمی از زندگی خویش را صرف دیدگاه ها ی مارکسیستی کرد و در همین سایت "ایران گلوبال"، همانند روز "شاهد" دارم در سال های گوناگون در کشورهای کمونیستی از نوع یک(اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی) و نوع دو(همانند جمهوری دمکراتیک خلق افغانستان) زندگی کردم، از شما خواهش می کنم مرا بر پایه و اساس همان دیدگاه های مارکسیستی آزاد بگذارید تا دیدگاه های خود را بیان کنم.
اگر دیدگاه های من شما را خوش نمی آید، آن دشواری شماست.
از هم اکنون به شما و دیگر دوستان بگویم، قصد من از این نوشته بحث با شما آقای بهنام چگالی نیست.
من برای بحث کردن نیامده ام.
من بر اساس نخستین پایه ها و مبنای آزادی دیدگاه خودم را بیان کردم.
بحث کنید میان خود، اما پیشاپیش از شما خواهش می کنم بخاطر رعایت حقوق شهروندی مرا دشنام ندهید.
دشنام دادن من به هر شکل، زیرهر واژه ای، به هر بهانه ای نخستین پایه آزادی را که همانا آزادی بیان است را در بهترین شکل به زیر سوال می برد.
با صدای بلند اعلام می کنم:
من تا مرحلۀ 1372 خورشیدی کمونیست بودم. بدلایل گوناگون و از آن جمله آنچه به چشم دیدم، "چشم" بر کمونیسم بستم و عطایش را به لقایش بخشیدم.
مخالفت من با اندیشۀ کمونیستی، دال بر دشمنی من با انسانهایی نیست که دارای این اندیشه هستند.
برعکس، از آنجا که من باور به بازگشت سامانۀ پادشاهی در میهنمان را دارم، پیشاپیش وظیفۀ خود می دانم که از حق آزادی بیان برای تک تک هم میهنان خود دفاع کنم، با تکرار اینکه "دفاع من از آزادی بیان در همۀ زمینه ها برای هم میهنمانم، دال بر دفاع من از دیدگاه های این هم میهنان در این و یا آن زمینه نمی باشد.!"
بگذارید من آزاد باشم!
به آزادی من بعنوان یک انسان برای بیان دیدگاه های خود احترام بگذارید!
آنچه در بالا آمد را دوستانه و میهن دوستانه و با احترام به موازین آزادی از جمله به شما نوشتم آقای بهنام چنگایی!
همراه با درود:
کیانوش رشیدی قادی
چهاردهم فروردین ماه سال 7038 میترایی
با نهایت احترام بگویم که دیدگاه های شما را خواندم.
خواندن دیدگاه های شما با نهایت احترام دال بر احترام به دیدگاه های شما از سوی من نیست.
من دیدگاه های خودم را نوشتم و بر این باورم بر طبق موازین آزادی هر کس حق دارد با دیدگاه های من مخالفت و یا موافقت کند.
بعنوان کسی که نزدیک به نیمی از زندگی خویش را صرف دیدگاه ها ی مارکسیستی کرد و در همین سایت "ایران گلوبال"، همانند روز "شاهد" دارم در سال های گوناگون در کشورهای کمونیستی از نوع یک(اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی) و نوع دو(همانند جمهوری دمکراتیک خلق افغانستان) زندگی کردم، از شما خواهش می کنم مرا بر پایه و اساس همان دیدگاه های مارکسیستی آزاد بگذارید تا دیدگاه های خود را بیان کنم.
اگر دیدگاه های من شما را خوش نمی آید، آن دشواری شماست.
از هم اکنون به شما و دیگر دوستان بگویم، قصد من از این نوشته بحث با شما آقای بهنام چگالی نیست.
من برای بحث کردن نیامده ام.
من بر اساس نخستین پایه ها و مبنای آزادی دیدگاه خودم را بیان کردم.
بحث کنید میان خود، اما پیشاپیش از شما خواهش می کنم بخاطر رعایت حقوق شهروندی مرا دشنام ندهید.
دشنام دادن من به هر شکل، زیرهر واژه ای، به هر بهانه ای نخستین پایه آزادی را که همانا آزادی بیان است را در بهترین شکل به زیر سوال می برد.
با صدای بلند اعلام می کنم:
من تا مرحلۀ 1372 خورشیدی کمونیست بودم. بدلایل گوناگون و از آن جمله آنچه به چشم دیدم، "چشم" بر کمونیسم بستم و عطایش را به لقایش بخشیدم.
مخالفت من با اندیشۀ کمونیستی، دال بر دشمنی من با انسانهایی نیست که دارای این اندیشه هستند.
برعکس، از آنجا که من باور به بازگشت سامانۀ پادشاهی در میهنمان را دارم، پیشاپیش وظیفۀ خود می دانم که از حق آزادی بیان برای تک تک هم میهنان خود دفاع کنم، با تکرار اینکه "دفاع من از آزادی بیان در همۀ زمینه ها برای هم میهنمانم، دال بر دفاع من از دیدگاه های این هم میهنان در این و یا آن زمینه نمی باشد.!"
بگذارید من آزاد باشم!
به آزادی من بعنوان یک انسان برای بیان دیدگاه های خود احترام بگذارید!
آنچه در بالا آمد را دوستانه و میهن دوستانه و با احترام به موازین آزادی از جمله به شما نوشتم آقای بهنام چنگایی!
همراه با درود:
کیانوش رشیدی قادی
چهاردهم فروردین ماه سال 7038 میترایی