Skip to main content

کاربر گرامی مسعود عزیز

کاربر گرامی مسعود عزیز
lachin

کاربر گرامی مسعود عزیز... متاسفانه من نمیدانستم که خطاب به کسی به عنوان (( بیمار روانی)) توهین است. اگر در فرهنگ
ایرانی این به عنوان « توهین» حساب میشود , معذرت خواهی از واجبات است. مشکل من این است که من در دنیای زندگی و کار میکنم که همیشه با بیماران سر وکار دارم ومتاسفانه بخاطر نوع بیماری که دارند , به بیماری روانی هم ( بعص وقتها) دچار میشوند. همین الان با بیماری کار میکنم که بخاطر یک تصادف ناشی از کار , تمام دست و بازو را از مفصل کتف از دست داده است. هرچند که یک پروتز روباتیکی م برایشان تمام میکنم, ولی این پدر 48 ساله هنوز نتوانسته است که خودش را بدون دست و بازو در مقایل پسرش حاضر شود. خطاب کردن کسی به عنوان ( بیمار روانی) در دنیائی که من زندگی و کار می کنم, توهین نیست. ولی این دلیل آن نیست که در مقابل « شونیست فارس» ساکت بنشیم. کسی که خود یک رفرانس کتابی ونویسنده ای را

میدهد و بگوید (بروید به این کتاب رجوع بکنید و ببینید که همچون اتفاقی در دوره مشروطیّت اتفاق نیافتاده است) و بعد اعتراف بکند که اگر همچون اتفاقی اقتاده, منظور نویسنده نتها نشان دادن فرهنگ « تجزیه طلبانه» ترک ها بوده است, آیا منطقی برای بحث مانده؟ یا اینکه در یکی از کافه های لاله زار بحث پیش میرود؟..کار بر عزیز... شونیسم فارس در این دوره باشکوه دیجیتالی چنان دست و پا میزند و چنان در منجلاب فکری هست که هر چقدر تلاش میکند , به همان اندازه در باتلاق فرو میرود... بهترین ها را برایتان آرزومندم..