متاسفانه مطلب اصلی که خطاب به اقای لوائی بود پاک شدو ان شعر شاعر توده ای بجای ااصل مطلب امد از این بابت عذر میخواهم. اما روی سخن با اقای لوائی بود که ایشان عرم را جزم کرده و اماده جنگ با ارامنه و خواهان باز پس گیری سر زمینهای ازدست رفته هستند و از این بابت تبریک به اقای لوائی که فریب سوسیالیسم را نیمخورد و وطن را روسیه نمیداند .امید وارم که لوائی در کار خود موفق شود و پس از صد سال ارام در سرزمین پدری و نجوا به زبان مادری از این جهان پر محنت بروند و سرنوشت ان شاعر توده ای را که سر از کابل و مسکو وین دراورد ودر اخر عمر سیاه خود در همان دیار بخاک رفت پیدا نکند. مرک ان شاعر مرگی قهرمانانه نبود مرگ در میدان نبود مرگ در تسلیم به ارتجاع سیاه بود و امید وارم سرنوشت لوائی سرنوشت ان مرد دستمال بدست نشود که ار ارتجاع سیاه با ان شعر شنیع دفاع کرد.
ان مجیز گوی توده ای که از جنایتکاری مانند خمینی دفاع کرد و با شعرش صدها انسان بی گناه به دار اویخته شدند خود نیز به دار مکافات در بدری دچار شد .