جنبشها و شورشهای مردمی و خلقی

شورش دهقانان 755 میلادی به رهبری "سنباذمغ" تحت شعار " قصاص خون" ابومسلم که سراسر شمال ایران را از خراسان تا آذرآبادگان فرا گرفت.
767 میلادی قیامی دیگر در ناحیّهء خراسان به رهبری "استاذسیس"
778 میلادی قیامی دیگر در گرگان مرسوم به قیام(سرخ علمان) رخ داد.
در همان سال قیام خلقی دیگر بنام "سپید جامگان" به رهبری مردی گازر ملقب به مقنع( نقابدار)
قیام خوارج در سیستان به رهبری "حمزت ابن اترک که به قهستان و تا خراسان گسترش یافت
قیامها در کرانهء خزر- طبرستان، گیلان، و دیلم، در ایران مرکزی، در قم، کرمان و اصفهان
تقریبأ در تمام شهرهای ئر سایر ولایتهای دیگر ایران، نیز چنین قیامهایی و شورشهای برعلیه حکومت حاکمهء وقت صورت گرفت، که این شورشها سرکوب و رهبران آنها به اشکال مختلف از میان برداشته می شدند،
قیام بابک خرمدین ایرانی تبار ساکن آذرآبادگان( جایگاه آتش و آتشکده، نگهدارندهء آتش) هم یکی از این صدها قیام و شورشهای ایرانیان بر علیه استبداد عرب تباران عباسی است،
امّا چرا در این میان فقط بابک خرمدین برجسته میشود ؟ فقط بر اثر تبیلغات عشیره ای و فئودالیتهء مردم تُرک آذری مهاجر به سرزمین آذربایجان است. در صورتیکه بابک خرمدین میتواند یک فرد آفریقایی در دور افتاده ترین و گم نامترین نقطهء باشد، امّا تحت هیچ شرایطی نمیتواند بابک تُرک تبار باشد،
بابک خرمدین یک "تالشی" است و دژ خرم دینان ایرانی تبار و سنگر و دژ بابک ایرانی اصیل در کوهای تالش بوده و "بذ" نام داشت و دارد.
تُرک تبار نامیدن بابک خرمدین، یک آدم ربایی در روز روشن و آنهم در قرن 21 میباشد.