بتدریج معلوم میشود، شخص

نمونه بارز آن است. بوم یا بوف، هر دو به معنای جغد است. تنها سرزمین و یا شهر معنا نمی دهد. اما مسئله اینجاست که نام سرزمین و یا شهر را نمیشود با نام انسان یکی دانست. انسان انسان است، و دشت و کوه، دشت و کوه است، و جامد! ملت را نمی شود، با دشت و کوه یکسان گرفت. اگر دشت و کوه ملت معنا دهد!، پس خود دشت و کوه چه معنا میدهد؟ اشتباه جناب صندوقی محجبه در آن است، که بجای واژه ملت، و یا ملل، میخواهد کلمه مضحک بوم و یا جغد را بنشاند! و بخورد خوانندگان بدهد. عجب اختراع مضحکی! اکنون سئوال اینست، آیا جناب صندوقی فکر میکند سوادش ازعلامه دهخدا و سایراستاتید لغت نامه نویش بیشتر است، و نوبر آورده؟ ایشان کدام کتاب، و یا لغت نامه ای را تدوین کرده است، که اظهار فضل بیمورد میکند و چنین بحث های مضحک را دامن میزند؟ چرا هم خود و هم اندک بقایای فارسی را خراب کرده رویش آفتابه بر میدارد؟ مملکتی که دانشمندش ایشان باشد، آیا نباید بحال جامعه فارس گریست! ایشان اگر به تبلیغ چنین هرزنامه های شونیستی ادامه دهد، هم خود را رسوا میکند، و هم فارسی را از معنا و مفهوم تهی میکند. ایشان با چنین حرفهای من در آوردی، و هردمبیلی بزودی بر روی بقایای زبان عقب مانده وعقیم فارسی کرباس خواهد کشید. این روزها مد شده، بعضی شوونیست های عشیره پرست و دو آتشه پانفارس سعی میکند، هرز نامه ها و ندانستنی های خنده آور خود را در قالب کامنت بخورد دیگران دهد. در آخر باید گفت؛ چنین پان نامه های نژاد پرستانه پانفارسی مثل آقای محجبه صندوقی با رسوا کردن خود!، اسباب خنده خوانندگان میشود.