مقاله بسیار خوبی در دفاع از رحمتکشان ایرانی است. ولی باید توجه داشت که میدان و سرنوشت کار گران ایرانی به دست عناصر تروریست چپ و توده ای سپرده نشود.طبقه کار گر جریانی مستقل است و نیازی به حزب ندارد. جریان ضد ملی وضد ازادی چپ همواره سخن از ازادی کار و کا رگر میزند ولی در عمل نیروی چپ جریانی ضد تحول و تکامل است. نمونه ان ترور اقای فاتح بدست تروریستهای فدائی بود . بدون سازمان دهی کار گران وخواست ایجاد سندیکای ازاد از سوی جریانات لیبرال بار دیگر کار گران ایرانی به دام خطرناگ چپ خواهند افتاد . گناه متوجه جریانات ملی و لیبرال و میهن دوست خواهد بود اگر متحد نشوند و برنامه ای منسجم برای رفاه کار گران تنظیم نکنند. ایجاد سندیکای ازاد و دفاع از حقوق کار گران وظیفه نیروهای ملی و متر قی است ونه جریان تروریسم سرخ
لنینی .در سال 57 حزب توده با دفاع قاطع از ارتجاع سیاه طبقه کارگر ومنافع انرا را به زیر نعلین اخوند برد.
نباید اجاز ه داد جنایاتی که در قرن گدشته در اروپای شرقی و شوروی و چین روی دا د بار دیگر در در کشور ما ایران بدست کومونیستهای توده ای روی دهد. در قرن گذشته بیش از 100 ملیون انسان قربانی توحش احزاب کومونیست شده اند . دهها هزار کار گر در سیبری و اردوگاهای کار جان خود را از دست داده اند .