جناب آقای قادی

(یعنی چابهار) می آید و ضد ملیت های ایرانی و ضد ملل است و از این قبیل مهملات؛ مرا مورد لطف خودش قرار داده بود. اما چه باک؟ من که کارنامه درخشانی در دفاع از حقوق ملیت های ایرانی دارم.

در نهایت یکی از هموطنان در زیر همان کمنت ها (نظرات توهین گونه) از من سوال پرسیده بود که آیا حاضر هستم جواب وق وق سگ های ولگرد و لمپن مثل *** را بدهم یا نه؟

من هم در هر فرصتی به "سربازان گمنام امام زمان" می گویم که بتز زانم که خواهی گفتن آنی که دانم عیب من چون من ندانی. لاطائلات این ابله را هم اینجا بازنشر کردم تا بگویم که همیشه از انتقاد استقبال می کنم. حتی انتقادات تند و ناگوار. و مهمتر از آن ما نباید در مقابل خزعبلات مزدوران رژیم یا "آدمک های حقیر و بی مایه" که توهین جهت دار و "هدفمند" می کنند، تسلیم شده و صحنه را رها کنیم. این ابلهان مزدبگیر، خداحافظی شما را برگرفته از نجابت شما نمی دانند، بلکه آن را مایه ترس و تسلیم شما تلقی خواهند کرد و برای کسب کمیسیون بیشتر علیه دیگر نویسندگان ایران گلوبال جری تر خواهند شد.