Skip to main content

هم میهن گرامی آقای عبدالستار

هم میهن گرامی آقای عبدالستار
Anonymous

هم میهن گرامی آقای عبدالستار دو شوکی!
همراه با درود و مهر به آگاهی شما می رسانم، دو روز دیگر سالگرد رفتنم از شهرم در سی و سی سال پیش می باشد.
در روز دوم مرداد ماه بعد تهران را ترک کردم و بسوی سیستان و بلوچستان رفتم.
هیچگاه در زندگی آن روزهای خودم در ایران گمان نمی کردم "سیستان و بلوچستان" را ببینم.
سی و دو روز در بلوچستان زندگی کردم و شامگاه سوم شهریور بدرود گفته با ایران و بلوچستان، به فرای مرزهای میهنم آمدم.
سی وسه سال شده در برون از مرزهای میهنم زندگی می کنم.

دشنام های بسیار شنیدم.
اما دشنام هایی که اینجا "داده" می شوند، رنگ و بویی دگر دارند:
"هم بی رنگ" هستند و هم "بی بو"!

و همۀ دشواری در اینجاست که دشنام دهندگان نمی خوانند چه می نویسی، دشنام دهندگان دشنامت می دهند چون تو"تو" هستی!

در یادداشت کوتاه خودم آقای دکتر عبداستار دوشوکی نوشتم، و بر این باورم "ایران گلوبال" تنها سامانۀ فارسی زبان است که "شیر مرغ" تا "جان آدمیزاد" می توان در آن پیدا کرد و این خوب است.اما:
دلم می خواهد حرمت آزادی خود را حفظ کنم و به هر لیچارگویی اجازه ندهم مرا"نخوانده" دشنامم دهد.
"آزادی" را اگر در هنگامه ای کمونیست بودم، برسمیت نمی شناختم، اکنون اما بر این باورم:
"آزادی"!
و تنها "آزادی"!
برای شما آقای دکتر عبدالستار دوشوکی تندرستی و پیروزی در کارهایتان را آرزومندم.

هم میهن شما
کیانوش رشیدی قادی