شاید همه بدانند و کسی نگوید که یکی از خوشبختی های ایران این است که افرادی مانند لوائی و جداری و براهنی پایشان به ایران خوشبختانه باز نمیشود و اگر روزی در های کشور به روی این افراد باز شود ما با ناامنی و اعتشاش و تروریسم وادم گشی و وو روبرو خواهیم بود. نمونه نخست ان . پس از جنگ دوم اروپا جریانی بنام توده نفتی کشور را دچار اغتشاش کرد و در ازربایجان و کردستان متجاسری اغاز شد که دولت وقت به دفع بیگانه پرستی پرداخت.
نمونه دوم در سال 57 با کمک غرب جریان ارتجاعی اسلام به ایران تحمیل شد و این بار همان توده نفتی روسی با کمک فدائیان تروریست تا توانستند ایران را با جهان ازاد دشمن کردند و به پایدارماندن اخوند کمک کردند. اقای اسماعیل یغمائی این افراد اساسن خود را ایرانی نمیداندد و هدف نهائی انها ایجاد کشور ترک از همدان و قزوین و تهران
این نظرات ارتجاعی و ضد ملی از دیگاه جریانی منحط و پوپولیستی بنام حکومت پرولتاریا و دیکتاتوری حزب کومونیست روس برمیخیزد .