آقای لوائی، در نقدی به مقاله

آقای یغمائی را مرتکبمیشوید که بخش مهمی از مقاله شوونیستی خود را به ستایش از زبان و ادبیات فارسی اختصاص داده است . وقتی شما می نویسید:" فلسفه ما و عمق فکری مکتب تبریز را باید از مبانی زبان ترکی آن جستجو بفرمائید نه از منابع و مبانی زبان فارسی" ، در عبارتی کلی می خواهید بگو ئید که فلسفه تان - معلوم نیست چه فلسفه ای - و " عمق فکری مکتب تبریز" ناشی از مبانی زبان ترکی است و در زبان فارسی چنین عمق قکر ی و چنین مزیتی وجود ندارد. این نظرشما از دید من از ریشه، غلط و غیرواقعی است .هیچ زبانی بر زبان دیگر مزیتی ندارد . در هر زبانی اندیشه ها و نکته نظرهای کاملا متضاد وجود دارد. در زبان آلمانی هم نوشته های هگل و مارکس را داریم و هم ترهات هیتلر و نازیهای دیگر را .درطول قرنها میلیونها اندیشمند و شاعر و نویسنده با نظریات کاملا متفاوت ومتضاد در زبان انگلیسی مطلب نوشته اند. زبان فارسی، هم زبان نوشتاری شعرای افشاگر و آزاد اندیش نظیر حافظ، فرخی یزدی و پروین اعتصامی است و هم آخوندهای جنایتکار در نماز های جمعه به همین زبان، افکار ارتجاعی و پوسیده خود را بیان میسازند . زبان ترکی، هم در این رابطه، به هیچ وجه استثنائی نیست. در نقد تان به مقاله آقای یغمائی، چندین جا از مکتب تبریز نام میبرید . راستی این مکتب تبریز شما چه معنا ومفهومی را بازگو میکند ؟ وفتی گفته میشود مکتب نقاشی تبریز ، این گفته واقعیتی را بیان میکند و درگذشته چیزی بنام مکتب نقاشی یاخطاطی تبریز وجود داشته است . اما مکتب تبریزی که شما بیان میکنید، مفهومش گنگ و مبهم است . اگر این مکتب فکری خاصی است باید نویسنده آنرا دقیقا روشن سازد . کدام فکر و اندیشه؟ صرف بیان این عبارت که " مسیر ما انسان است" هیچ مشکلی را، حل نمی کند. کمی بیشتر عبارت " مکتب تبریز" را بشکافیم . تاریخ معاصر آذربایجان را از زمان انقلاب مشروطیت تاکنون مورد توجه قرار دهیم . این تاریخ، تاریخ مبارزات عناصر و سازمانهای مبارز و انقلابی علیه شاهان و امیران جنایتکار و در جهت نیل به آزادی و دموکراسی و عدالت اجتماعی بوده است. تاریخ صد و ده سال اخیر آذربایجان، تاریخ حیدر عمو اوغلوها ، ستارخانها، باقر خانها، علی مسیوها ، حسین باغبانها، پیشه وری ها ، صمد بهرنگی ها و علیرضا نابدل هاست تاریخ انقلابیون و کمونیست های برجسته است. تاریخ راست ها و ضد کمونیست ها نیست. این دقیقا همان مکتب سیاسی تبریز و آذربایجان می باشد . آقای لوائی صریح بنویسید مبانی فکری مکتب تبریز شما کدام است؟ شعار دادن تنها کافی نیست . از دید من مساله خلق های تحت ستم ایران - ملت های غیر فارس - تنها مساله زبان نیست . . البته ستم ملی برابعاد ستم طبقاتی به مراتب می افزاید و این ستم را حاد تر نیز میسازد . اما کارگران و زحمتکشان ملتهای غیر فارس با هم زنجیران خود در بین ملت فارس،اختلافی ماهوی ندارند. فرق بین کارگران و زحمتکشان ملت فارس و ملتهای تحت ستم این است که کارگران و زحمتکشان ملت های غیر فارس از ستم مضاعف رنج میبرندو بار رنج و مشقتی که حمل میکنند، سنگین تر است. در حال حاضر، کارگران و زحمتکشان آذربایجان و ملت های دیگر غیر فارس، هم از طرف بورژوازی ملت غالب استثمار میشوند و هم از جانب بورژوازی خودی . کم نیستند کارفرمایان و تجار و سرمایه داران آذربایجانی که زالو صفت خون زحمت کشان این سرزمین را می مکند . آن مکتب سیاسی تبریزواقعا یک مکتب آزادگی و عدالت خواهی است که با همه دشمنان و استثمارگران کارگران وزحمت کشان خلق آذربایجان که سرمایه داران بیرحم خود آذربایجان را نیز شامل می گردد، سرسختانه مبارزه کند. آن مکتب تبریز، مکتبی مترقی و والاست که مدافع منافع زحمتکشان آذربایجان باشد.