درباره کراوات وقتی ما نمی

این که تنها از فعلهای ساده می توان مشتق درست کرد نیزحرف غلطی است از اسم و صفت هم می توان مشتق و حتی فعل ساخت. مثلا خشک که صفت است - خشکه ( که اسم است) خشکیدن که فعل است - خشکاندن که فعل متعدی است. همین را بشکل خشک زدن داریم که مثلا فلانی خشکش زد حالا شما همین آخرین واژه سازی از خشک را می گیری می گویی فارسی عقیم است.
در مقابل خشک ما تر داریم اما همان رفتاری که با خشک می کنیم با تر نمی کنیم مثلا نمی گوییم تریدن یا تراندن که وظیفه مسئولان امر جا انداختن همین کارهاست
از دوختن چرا دوزش نتوان درست کرد؟ وقتی دوزندگی داریم دوزش هم می توان داشت. مثل سوختن و سوزش
از ( بس ) بستن داریم چرا از ( باز ) بازتن نداشته باشیم
اگر همین قاعده را بکار ببریم با بدون واژه سازی جدید تعداد افعان ساده که شما اینقدر به آن علاقه مند هستی چند برابر می شود. یا می گویید مردم کش لقمه را مسخره می کنند در حالیکه همین مردم سیراب شیردون و کله پاچه و بنا گوش و کوفته را مسخره نمی کنند کوفته از کوفتن آمده دیگر. بجای همبرگر اگر کباب فرنگی می گفتند شاید راحت جا می افتاد کش لقمه هم واژه بسار مناسبی است اگر طنزهای تلویزیونی که اولین بار آنرا مسخره کردند نبود جاافتاده بود.
تنها عیب ما این است که به همین فارسی نگاهی دقیق و اززاویه ای غیر همیشکی داشته باشیم بسیار ظرایف کشف نشده ای پیدا می کنیم( می یابیم!) که راهکشار خواهد بود برای بازسازی تن و جان زخم خورده فارسی .
البته الان درترکی استانبولی بیشتر لغات جدید با لی و چی اسخته میشوند که پسوندهای عاریه گرفته از فارسی هستند. افعال ترکی نیز اکثرا با استفاده از yapmek و etmek ساخته میشند. yemek yapmek یعنی غذا پختن
affet عفو کن
telephon etmek تلفن زدن
resim yapmak نقاشی کردن
temizlik yapmak تمیز کردن
alışveriş yapmak خرید کردن
زبان ترکی گرفتار هزار بدختی است اینها به فارسی بند کرده اند