فلسفه به زبان شعر. سیاست به Anonymous 08/11/2016 - 00:54 فلسفه به زبان شعر. سیاست به زبان شعر. نثر به زبان شعر. شعر به زبان شعر. ذاتا شاعر است آقای اصفهانی. ((مثل زمان، شتابناک و گريزان بود. مثل وقت. حس گناه، رهايم نمی کند: جنايت به همين سادگی، اتفاق می افتد. با يک سکوت. بی آن که خودت خواسته باشی. بايد چيزی بنويسم.))