بحث جالبیه، بخصوص اون بخش

بحث جالبیه، بخصوص اون بخش نتیجه گیریش جالبتره که می پرسه/می گه: "سوسیال-‌دموکراسیِ اروپایی، سرانجام، آیا ترکیبِ روشنی از این دو چهره نیست؟"

شاید باشه؛ ولی آیا راه پیشنهادی ما همین سوسیال دمکراسی بزک کننده و قابل تحملتر کننده قوانین و توحش سرمایه ست؟ سرمایه ای که هر آن میتونه قلاده بدرونه و در قالب هیتلر و مک کارتی و بوش و بلیر و ترامپ و ... قبرستون جهانی برپا کنه!

گمان نکنم!

مخلص همه جانهای شیفته آزادی و برابری،
بر و بچه های اسیر لیبرتی و هزار اشرف یادتون نره!

رفیق سائل.