سلام،

-« کارهای فرهنگی معمولا- و نه الزاما- به گرایش سیاسی افراد مربوط است. »
در مقاله و لغت نامه این نکته هست. و خواه-ناخواه مورد توجه واقع میشود.
تلاش و دید هرکس، انتخابی ست آزاد. اینجا مهم کار « تألیفات بیشتر» است، که اهمیت دارد.

داشتن دید سیاسی عیب نیست. اشکال اینجاست که: پای لغت نویسی به سیاست بند شود.
در این حالت اجباراً سیاست هم مورد بحث قرار میگیرد. اینه که گفتم کار فرهنگی- خواه ناخواه بعد سیاسی یافته است .

- متأسفانه در ایران گلوبال هدایت هیچ بحثی ممکن نیست. اینجا دیالوگ وجود ندارد. تنها « مزه پرانی و تحقیر و دشنام سیاسی و مانند اینها رایج است» و کامنتها پر. «نظر» را به ندرت میتوان یافت. برخورد بیطرفانه با نظرات نیز وجود ندارد.
- بله چنین بحثهایی بهتر است به زبان اصلی خود مقاله باشد.
سخن شما درست است من علی رغم میلم مجبور شدم به بعد سیاسی مقاله و فرهنگ توجه کنم.
ساغ اول، قربان سنه.