Skip to main content

قلم، از توصیف آنچه كه در

قلم، از توصیف آنچه كه در
بهمن موحدی(بامدادان)

قلم، از توصیف آنچه كه در زندان های جمهوری اسلامی گذشته و می گذرد، بس عاجز و ناتوان است. چگونه می توان فریاد دلخراش اسیری را كه در زیر تازیانه میرغضبان رژیم، از درد، زمین را به چنگ و دندان می كَنَد، به توصیف درآورد؟ این فریاد، فریاد خلق است كه آرمان های انقلاب بهمن را فرو نهشته است و اكنون، برای پاسداری از آن، از جان بهترین فرزندان خویش ، مایه می نهد. چگونه می توان فشرده شدن و در هم پیچیدن آن قلب های پاكی را به وصف درآورد كه هرگز جز برای پیروزی زحمتكشان، اعتلای میهن و رهایی تمامی بشریت نتپیده اند، و نیز شرحه شرحه شدن آن سینه های گشاده ای را كه گنجینه اسرار خلقند و سرشار از عشق به آزادی و عدالت؟

در توصیف كشتارگاه های رژیم جنایتکار و غارتگر جمهوری اسلامی، قلم باید در یك آن فاصله ای را طی كند به وسعت تاریخ، این عرصه نبرد "داد" و "بیداد"... آنكه تازیانه در كف دارد، مظهر سبعیت است و آن كه فریاد میكشد، در بلندی آدمیت، سقوط تا كجا و عروج تا كجا اما باید گفت!...باید گفت هر چند با زبانی الكن و كلماتی قاصر! باید جهانیان بدانند كه در شكنجه گاه های جمهوری اسلامی، بر اسیران در بند چه گذشته و می گذرد.