جناب سازاخ سلام؛

و دربارهای شیخی و شاهی بی هر چالش فرهنگی دیگر پای بکوبد و خواهدکوبید.

بنا بر این جناب سازاخ! حق خودمدیریتی، اراده ی آزاد شهروندی و مهمتر از همه حقوق مسلم فرهنگی و زبانی ملت ها در برابر ناسازگاری های نظام خودسر، همچنانکه همه می دانیم دیریست دست از پا درازتر و خسته تر ایستاده است و توانائی پیشبرد خواسته هایش ابتدائی خود را ندارد.

راه چاره چیست؟ چاره ی ما تنها و تنها مبارزه ی همبسته و همراهانه با هم، و برای گذرِ سازش ناپذیر از کل دیکتاتوری یکه تاز مذهبی ست، که همه ی ابزارهای قدرت و اراده ی زنجیری ملت های رنگین ایران را یکجا در دست داشته، تسخیرکرده و به میل خودسرانه اش هستی اجتماعی را تباه ساخته است.

این اسارت بلند تاریخی و زنجیرهایش می بایدبریده شوند و رهائی ملت ها در دستور نبرد همگانی ما گذاشته شود. و ناگزیر باید همه اهرم های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجرائی، قانوگذاری و... از دست این چپاولگران فریبکار بدرآید.
سخن کوتاه:
و اینک پس از 37 سال تجربه ی خونین، همه ی ما می دانیم که رژیم با زبان خوش و مسالمت، به تک تک ملت های شکننده و آسیب پذیر و پراکنده هیچگاه پاسخ درست پس نمی دهد. و بی گمان به چالش حقوق بشری شما آذربایجانی ها نیز به تنهائی پاسخ نخواهدداد؛ و البته اگر بتواند به راه سرکوبگری ها و خودکامگی هایش ادامه خواهدداد. همانگونه که تاکنون این نارسانئی ها و سرکوب های فرهنگی اتنیکی شامل دیگر ملیت های رنجور ما هم بوده و هست.
پس بیایید با هم و بخاطر دردمندی " نوع انسان ایرانی " و بیرون از هرگونه خواسته های خودخواهانه دست در دست راه مبارزه ی پیروز فردا را آماده و هموارکنیم.
باسپاس